Ölüler Senfonisi
Abbas MaroufiÖlüler Senfonisi Gönderileri
Ölüler Senfonisi kitaplarını, Ölüler Senfonisi sözleri ve alıntılarını, Ölüler Senfonisi yazarlarını, Ölüler Senfonisi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yalnızlığın bir odada tek başına kalmak olduğunu sanıyordu. Oysa yalnızlığın sadece kalabalıklarda hissedilebileceğini bilmiyordu.
Yalnızlığın bir odada tek başına kalmak olduğunu sanıyordu. Oysa yalnızlığın sadece kalabalıklarda hissedilebileceğini bilmiyordu
Yalnızlığın bir odada tek başına kalmak olduğunu sanıyordu. Oysa yalnızlığın sadece kalabalıklarda hissedilebileceğini bilmiyordu.
“Bu memlekette otuzuna varmadan yıpranıp gidiyoruz. Sen bir şekilde, ben bir şekilde.”
Sayfa 68Kitabı okudu
“ Bu millet var ya bu millet, Allah’ın arkasından bile konuşur oğlum bunlar”
Sayfa 12Kitabı okudu
"Kaldırımlardaki kurumuş ağaçlara baktı: Kar, dalları alabildiğince bükmüştü ve ikinci kez yağdığında kesinlikle onları kıracaktı. İnsanlar da ağaç gibiydiler. Ağır bir kar kütlesi sürekli omzunda olurdu insanın ve diğer bahara kadar ağırlığını hissettirirdi onda. Kötü olanı ise insanın sadece bir kez ölmesiydi. Ve bu bir kereliğe mahsus ölüm ne de amansız trajedi sayılırdı onun için..!"
Yalnızlığın bir odada tek başına kalmak olduğunu sanıyordu. Oysa yalnızlığın sadece kalabalıklarda hissedilebileceğini bilmiyordu..
İki insanla konuşmak olmaz; okuyan ve okumayan.
Yalnızlığın bir odada tek başına kalmak olduğunu sanıyordu. Oysa yalnızlığın sadece kalabalıklarda hissedilebileceğini bilmiyordu.