Ölüm-için-varlığı ilk kez çözümlemeye giriştiği bir derste Heidegger’i şunları öne sürmeye iten nokta budur: Kişinin ölüme doğru gidişindeki kesinlik onun kendi Daseinının kesinliğinin temelidir, öyle ki Daseinın varlığının doğru tanımını sunan ifade cogito sum, “düşünüyorum, varım” değil sum moribundus, “ölüyorum” ifadesidir, burada sadece “moribundus” yani ölmeye yazgılı olmak “sum”a yani “varım”a anlamını verebilir.