Gençlik Öyküleri

Ölüm Beni Çağırıyor

Yılmaz Güney

Ölüm Beni Çağırıyor Sözleri ve Alıntıları

Ölüm Beni Çağırıyor sözleri ve alıntılarını, Ölüm Beni Çağırıyor kitap alıntılarını, Ölüm Beni Çağırıyor en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
çok dokundu be :(
Tam yıldızın altındaki köyde, bir erkek, bir kadına: Bak Haçça, dedi. Yıldız gaydı. Haçça, kayan yıldıza baktı. Kafasını salladı. Biri öldü desenen, dedi. Kayan yıldız benmişim ... İnsanın kendi yıldızını bilmesi ne iyi şey... Tellim ona bakar. Günün birinde yıldızı kayarsa: Vay canına, ben öldüm, der ve düşer ölür... Yıldızım, bulunduğum yerin damına düştü. Birden kapı açıldı. İçeri anam girdi. Üzerime abandı. Ağladı, ağladı. Yavrum, dedi. Yavrum, başka demedi, bayıldı . Bana ne oldu. Söylesene sakallı, bana ne oldu. Gözlüklü biri, gözlerimi kapadı...
''Koca bir dünya yarattım. İyimser. Ağaç yaptım, yaprak yaptım. Çiçek çaldım getirdim. Dağlar, ırmaklar, yanardağlar düşündüm. Kar, yağmur yağdırdım. Sonra da sizlere bağırdım. Duyuyor musunuz. Ben unutulmuş adam sizlere bağırıyorum. Bu dünya sizindir. İnsansız kentin evleri de sizindir. Sancılarınızı çeken bir insan konuşuyor. Dinleyin...''
Reklam
Pabuçlarının dibi delik olanlar korkardı yağmurlardan. Yağmurlar kadındı... Yağmurlar soğuk...
"Hayata seyirci kalmak kötüdür oğlum. hayatın iyi uslu bir seyircisi olmaktansa, hayatın içinde başarısız bir adam olmak bin kere daha iyidir."
Pardösüsü olanlar kışı özlerdi. Ekmeği olanlar akşamı, uykusu olanlar geceyi beklerdi...
Reklam
529 öğeden 21 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.