Ölüm Portresi sözleri ve alıntılarını, Ölüm Portresi kitap alıntılarını, Ölüm Portresi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Şimdi sen arkandaki kalabalığa aldanıyorsun. Biz ikimiz, o kalabalığın içinde yapayalnız kaldık, kabullenmiyorsun. Gün geçtikçe eksiliyor yüreğin, fark etmiyorsun. İnsana yalnızlık da öğretilir sevgilim, sen acıyı hiç tanımıyorsun."
"Hala anlamıyorsun ama anlamanı da beklemiyorum. Böyle karmaşık bir durum bu. Benim Lina'dan başka da onlarca arkadaşım var. Konu insan değil."
"Konu ne o zaman?" dediğinde hızlıca cevap verdim.
"Hissedememek."
Göğsümdeki baskıyı, karnımdaki ağrıyı yok sayamaya çalıştım. Bir insanı severken, ona karşı fiziksel olarak da hassaslaşmak dünyanın en kötü hislerinden birisiydi. Şimdi göğsümün içerisinde solmaya yüz tutmuş bir çiçek var gibi hissediyorum.
Bazen kelimeler böyledir işte. Eğer karşındakini gerçekliğine inandırırsa bir sokakta vurulmuş ve bir başınasın hissi yaratır. Kurtulamazsın sancısından. Zihnine düşünceler hücum eder, bir savaş başlatırsın kendinle kelimeler arasında.