Önce Hayallerim Öldü Sonra Babam
Başak KablanÖnce Hayallerim Öldü Sonra Babam Gönderileri
Önce Hayallerim Öldü Sonra Babam kitaplarını, Önce Hayallerim Öldü Sonra Babam sözleri ve alıntılarını, Önce Hayallerim Öldü Sonra Babam yazarlarını, Önce Hayallerim Öldü Sonra Babam yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mutlu günler her zaman geçmişte kalmaya mecburmuş.
Sayfa 207
Yazmak büyütür her şeyi. Daha çok yerleştirir içine yaşadıklarını, sana ait yapar, ne kaçabilir, ne inkâr edebilirsin artık.
Sayfa 157
Gitmek istiyorum, gerçekten kaçmak istiyorum. Korkuyorum da geri gelmemekten.
Sayfa 145
Kinyas ve Kayra’daki, Kayra’nın yaptığı gibi; yazarak zihnimi öldürebilir miyim acaba? Yazdıkça buna inanmaya başlıyorum.
Sayfa 132
Yardım etsin insanlar bana.
Ben bir zavallıyım.
Güçlü değilim onlar gibi,
Kuralları bilmiyorum, öğrenemedim.
Beynim olmadı diye oldu tüm bunlar,
Aşırı dozda hissetmekten öldü beynim.
Sayfa 103
Güzel hikayeydi. İkimiz de yorgunduk.
Sayfa 85
Bunca zaman karşı durduğun, inatlaştığın doğanın, seni kabul ettiği andır ölüm.
Sayfa 79
Ve ölüm kendine çok büyük anlamlar yükler.
Ölüm, yaşanılan değil, yaşatılan bir duygudur.
Sayfa 79
Belki başka bir dünyanın olduğunun habercisidir rüyalar. O dünyadan sahneler gösteriyorlardır bize.
Sayfa 64
Bazen biri ölüyor ve her şey değişiyor, bazen binlerce insan ölüyor ve hiçbir şey değişmiyordu.
Sayfa 51
Zaten kitaplar da artık eski tadını vermiyordu. Okuduğun, izlediğin bir şey hakkında konuşacak kimsen yoksa ne anlamı vardı ki?
Sayfa 51
Savaştan, güç yarışından, suikastlardan yorgun düşmüş beyinleri ancak kariyer planları ile uyutabilirlerdi.
Sayfa 20
“İnsan olmak” unutulmalı, tek olma ve güçlü olma zamanıydı. Ruh mu? Ruhlarımız çoktan öldürülmüştü. Birileri idam sehpasına çıkarken, evlerinde oturan insanlar da ruhlarını yaktılar kitaplarıyla birlikte. Kimi ise tamamen terk etti ülkesini ruhundan kalan kırıntılarla.
Sayfa 19
“Ama bilmiyorlar ki; insan en çok kendi ölümüne ağlar.”