Osmanlı İmparatorluğu (2 Cilt Kutulu)
Halil İnalcıkSözler ve Alıntılar
Fatih Sultan Mehmet
Hudutsuz bir otorite tesisine muvaffak olan ve yalnız yerleşmiş âdetler ve müesseseler değil, Şerî'at karşısında da oldukça bağımsız hareket eden bu serbest fikirli Osmanlı hükümdarı, örfî hukuk sahasını ziyadesi ile genişletmiş ve kuvvetlendirmiştir. Hatta, esas itibariyle İslâmî mefhumlara aykırı olarak kanûnnâme tertip ve ilân etme cesaretini gösteren ve böylece haleflerine örnek olan ilk Padişah da odur.
Sayfa 43Kitabı okuyor
Fatih Sultan Mehmet Dönemi
Olağanüstü fütuhat(fetihler) ve kuruculuk faaliyetine muvazi(paralel) olarak kanun koymada da onun devri misli görülmemiş bir gelişmeye şahit olmuştur.
Sayfa 43Kitabı okuyor
Köy sicillerinde şu olayı da sık sık görmekteyiz : Sipahiler, tapulu toprakları köylü elinden almak için genel bir eğilim içindedirler. Bunun nedeni, toprağı başka birisinin tasarrufuna tapuyla verirken onlardan yeni tapu resmi almak suretiyle gelir kaynağı sağlamalarıdır.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Osmanlı İmparatorluğu gerçek ve kesin bir şekilde Fatih Sultan Mehmed devrinde kurulmuştur.
Sayfa 43Kitabı okuyor
"Türk-Moğol bozkır geleneğinde en küçük oğul ocakta tutulur ve en büyük oğul akınlar için en ileri uca gönderilirdi. Bu gelenek bütün Türkmen emirliklerinde geçerli olduğu gibi uzun zaman Osmanlılar tarafından da sürdürülmüştür."
Sayfa 62 - Kronik Cilt:2Kitabı okudu
Ziya Gökalp Türkiye'de derebeylik devrinin, milletin hiç olmazsa bir kısmında padişaha karşı reaya ve kulluk hisleri yerine hürriyet ve asalet duygularını uyandırdığını ve bu zâdeler devrinin halk hakimiyeti devrini hazırladığını iddia eder. Mübalağalı görünmekle beraber, bu fikrin bir hakikat payı sakladığına şüphe yoktur.
Köylü ve sipahi arasındaki diğer çatışma konuları kanunnamelerde yer almıştır. Mesela sipahinin kendisine ait tahıl öşrünü, en iyi para getiren uzakça pazarlara zorla köylüyle taşıtması, her gelen sipahinin kendisi için köylüyü ev veya ambar yapmaya zorlaması ve bunun gibi başka hizmetler. Sipahilerin başvurduğu en yaygın ve köylü için en ağır yolsuzluklardan birisi, kanunun yasakladığı eski bir angaryayı veya mahalli vergiyi, eski âdet diye yeniden canlandırmaları ve köylüden istemeleridir.
Sayfa 26Kitabı okuyor