Öyküler
Fyodor DostoyevskiEn Eski Öyküler Sözleri ve Alıntıları
En Eski Öyküler sözleri ve alıntılarını, en eski Öyküler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Neden korkuyorsunuz yahu? Ne diye saldınız kendinizi? Kimin umurundasınız beyefendi? Bu kadar korkmaya ne hakkınız var? Kimsiniz siz? Nesiniz? Bir sıfırsınız siz beyefendi, yusyuvarlak bir sıfır! Nedir istediğiniz, amacınız nedir? Sokakta köylü kadının birine araba çarpsa ortalığı velveleye veriyorsunuz! Sarhoşun teki cebine sahip olamıyor, sizin etekleriniz tutuşuyor. Birinin evi yanıyor, sizin başınız alev alıyor, öyle mi? Öyle mi, beyefendi? Öyle mi, babacığım? Öyle mi?
Sayfa 383 - Bay Proharçin
Hem neden korkmuştu? Önemli bir daire de çalışsaydı, bir karısı, çocukları olsaydı; o zaman mahkemeye verseydiler onu neyse... Oysa Alman malı, kilitli, küçük bir sandıktan başka bir şeyi olmayan, yirmi yıldır paravan arkasında yatan, sesi soluğu çıkmayan, dünyadan elini eteğini çekmiş, cimri, önemsiz bir insandı; gelgelelim, şimdi kendisine söylenen anlamsız birkaç sözcüğü kafasına takmış, korkmuş, dünyada yaşamanın ona çok ağır geldiğini düşünür olmuştu...
Sayfa 387 - Bay Proharçin
Kırık paravanlar, ölüm bütün sırlarımızın entrikalarımızın, yanlışlıklarımızın, tek amblemiymiş gibi, Semyon İvanoviç'in yapayalnızlığını bütün çıplaklığıyla ortaya çıkararak hala yerlerde sürünüyordu.
Sayfa 393 - Bay Proharçin (Sayfa 393-394)
Önemli olan yazmak veya sanat eseri yaratmak değildir, önemli olan gerçeği fark etmek ve kendi dalında sanatçı olmaktır.
Sayfa 360 - İki İntihar
Kaba yaradılışlı insanlar ancak maddi sıkıntıdan, gözle görülür dış nedenlerden ötürü kendilerini yok ederler.
Sayfa 361 - İki İntihar
Başlangıçtaki ağırbaşlılığınız, davranışlarınızdaki inceliğiniz, zekanız, iş bilirliliğiniz beni size yakınlaştırmıştı. Gerçek bir dost, iyiliğimi düşünen bir arkadaş bulduğumu sanıyordum. Ama artık çok iyi biliyorum, kalplerindeki zehiri cana yakın, içten görünümleri arkasında saklayan, en yakınlarına pis oyunlar oynayan, onları alçakça aldatan, bu yüzden de eline kalem almaya yanaşmayan, öte yandan en yakını için, vatanı için kötü şeyler söyleyen, herhangi bir iş için onlarla ilişkiye girenlerin gözünü boyamak için olmadık şeyler yapan aşağılık çok insan var...
Sayfa 404 - Dokuz Mektupluk Roman
Tuhaf bir adamım ben. Şimdilerde insanlar deli olduğumu söylüyorlar. Onların gözünde, daha önceleri olduğum gibi tuhaf olarak kalsaydım, benim için yüceltici bir şey olurdu bu. Ama artık kızmıyorum böyle düşündükleri için. Şimdi bütün insanları sevimli buluyorum. Benimle alay ettiklerinde bile... Nedense, benimle alay ettiklerinde daha sevimli de buluyorum onları. İnsanları benimle alay ederken gördükçe içim öylesine sızlamasa, (kendime değil, onlara sevgimden) ben de onlarla birlikte gülerdim. Gerçeği bilmedikleri için üzülüyorum. Ama ben biliyorum gerçeği. Ah, insanın gerçeği yalnız kendisinin bilmesi ne zor bir şey! Oysa onlar anlayamıyorlar bunu. Hayır, anlayamıyorlar.
Sayfa 113 - Tuhaf Bir Adamın Rüyası
"Ben, kötülük yapmak isteyip de iyilik üreten bütünün bir parçası olan o kişiyim..."
...
Mefistoteles kendini Faust'a böyle tanıtır.
Sayfa 73 - Uysal Bir Kız
Kuşkusuz, soylu bir biçimde kusurlarımı saydıktan sonra üstün özelliklerimi de sıralamaya koyulmayacak kadar incelikten haberi olan bir insandım.
Sayfa 77 - Uysal Bir Kız
Ah, insanoğlu aşağılık şeyleri çok daha iyi anlar!
Sayfa 77 - Uysal Bir Kız