Dostoyevski'nin Öyküler'i, yazarın büyük romanlarının dayandığı derin ve karmaşık âlemin yapı taşları gibidir. Hepsi birer başyapıt olabilecek olgunluktaki bu öykülerde büyük yazarın elini attığı her konuyu tuhaf ve esrarlı bir hikâyeye dönüştürdüğünü hayretle görüyoruz. Öykü kişileri, bize yalnız romanlardaki kahramanları hatırlatmakla kalmazlar, aynı zamanda Dostoyevski'nin insan ruhuna ayna tutan edebiyatının da parlak ve basit örnekleridir. Ergin Altay'ın Türkçe'siyle yayınladığımız ve pek çoğu ilk kez okuyucuyla buluşacak olan bu öyküler, büyük yazarı size yeniden tanıtacak ve onu daha da seveceksiniz.
"Akıldışılık, artık yeni bir şey olmaktan çıktı ve biz Dostoyevski'nin deliliğinden eskiye nazaran daha az etkileniyoruz... Ne zaman onun romanlarından birine baksam, edindiğim ilk izlenim gerçekçilik ve aklilik oluyor."
-V. S. Pritchett-
"Dostoyevski, kendisinden bir şey öğrendiğim tek psikologdur."
-Nietzsche-
(Tanıtım Bülteninden)
-
Baskı Tarihi:Nisan 2011
-
Sayfa Sayısı:424
-
ISBN:9789750506468
-
Çeviri:Ergin Altay
-
Yayınevi:İletişim Yayınları
-
Kitabın Türü:
Kitaptan 30 Alıntı
İğrenç Bir Olay
''Evet efendim. Hepimiz insanlıktan söz ederiz, ama hiçbirimizin kahramanlık edecek durumu yoktur.''Öyküler, Dostoyevski (Sayfa 22)
"Katı, gururlu, hiç kimsenin tesellisine gereksinim olmayan, sesini çıkarmadan acı çeken biri..."
Uysal bir kız
-Bakın ne diyeceğim,''Ben kötülük yapmak isteyip de iyilik üreten bütünün bir parçası olan o kişiyim.. ''
Tuhaf bir adamım ben. Şimdilerde insanlar deli olduğumu söylüyorlar. Onların gözünde, daha önceleri olduğum gibi tuhaf olarak kalsaydım, benim için yüceltici bir şey olurdu bu. Ama artık kızmıyorum böyle düşündükleri için. Şimdi bütün insanları sevimli buluyorum. Benimle alay ettiklerinde bile... Nedense, benimle alay ettiklerinde daha sevimli de buluyorum onları. İnsanları benimle alay ederken gördükçe içim öylesine sızlamasa, (kendime değil, onlara sevgimden) ben de onlarla birlikte gülerdim. Gerçeği bilmedikleri için üzülüyorum. Ama ben biliyorum gerçeği. Ah, insanın gerçeği yalnız kendisinin bilmesi ne zor bir şey! Oysa onlar anlayamıyorlar bunu. Hayır, anlayamıyorlar.
"Ben, kötülük yapmak isteyip de iyilik üreten bütünün bir parçası olan o kişiyim..."
...
Mefistoteles kendini Faust'a böyle tanıtır.
Ömrümü susarak konuşmakla geçirdim, susarak ne büyük acılara katlandım...
İnsanlık, üstün asta insanca davranması, memur yazıcıya, yazıcı kapıcıya, kapıcıdan köylüye kadar herkesin toplumsal düzende kendinden aşağıda olanlara iyi davranması beklenen devrimin, yeniden doğuşun temel taşı olabilir.
Kaba yaradılışlı insanlar ancak maddi sıkıntıdan, gözle görülür dış nedenlerden ötürü kendilerini yok ederler.
Bu güzel yaratık, bu uysal çocuk, bu melek kız ruhumu ezen, bana acı çektiren bir zalimdi!
Günah işlemeye önce şakalarla, oynaşmalarla; aşk oyunlarıyla başladılar adeta hızla yayılan atom molekülleri gibi günah kalplerinin, benliklerinin derinliklerine kadar işledi. Yalan, şehveti; şehvet, kıskançlığı; kıskançlık ise, kötülüğü tetikledi ve ilk kan döküldü.
