Yazarın okuduğum ilk kitabı.
Kitap dört bölümden oluşuyor ve her bölümde kısa kısa başlıklar inceleniyor.
Deneme tarzında.
Yazarın incelediği kavramlar, başlıklar, hayatın belli kesitleri, adına her ne dersek, okurken “evet gerçekten böyle değil mi” yahut “hiç bu açıdan düşünmemiştim” diyeceğiniz tarzda ele alınıyor.
Benim en çok ilgimi çeken bölüm ilk bölümdü çünkü yazar ilk bölümde psikanalitik yaklaşımla ilgili fikirlerini paylaşıyor. Özetle erken çocukluk deneyimlerinin bireyin geleceğini şekillendirdiği fikrinin bireyin iradesini reddettiğini ve bunu doğru bulmadığını anlatıyor.
İncelenen bazı noktalar beni gerçekten sarsmakla birlikte eleştirdiğim noktalar veya bende soru işareti oluşturan bölümler de oldu. Kitabın bazı okurlar tarafından ciddi eleştiriler alabileceğini tahmin edebiliyorum
Kitaptaki bazı metaforların çok kaliteli olduğunu düşünüyorum, özellikle ilgimi çeken birkaç tanesini hemen not aldım