Oyunlarla Yaşayanlar Gönderileri
Oyunlarla Yaşayanlar kitaplarını, Oyunlarla Yaşayanlar sözleri ve alıntılarını, Oyunlarla Yaşayanlar yazarlarını, Oyunlarla Yaşayanlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hangisi daha güç: Ağlatmak mı, güldürmek mi?"
"Artık hayatımın yarısını yaşıyorum, yarısını oynuyorum."
"Çünkü her zaman olduğu gibi hayal kırıklığı bekliyor beni."
"Anlamıyorum, ölümü anlamıyorum."
Sayfa 90Kitabı okudu
Bazı kitap isimlerinden bahsederler, sıra Coşkundadır-
COŞKUN: Zavallı Selim.
Selimciğim IŞIKKitabı okudu
COŞKUN: ...Ben artık gülemiyorum Turgut!
SAFFET: Ben Turgut değilim.
Sayfa 47 - Turgutçuğum ÖZBENKitabı okudu
İnsanlar arasındaki engelleri kaldıralım, bütün oyunları birlikte oynayalım, birlikte seyredelim, kendimize isimler vermeyelim, yaptığımız işlerle varolalım, bunun dışında kalan bütün sahte ünvanları, kurumları, insanın kendini üstün bir şey saymasına yol açan düzenleri yok sayalım...
Sayfa 37Kitabı okudu
"Önce şiirden anlamı kaldırdılar, sonra müzikte melodiyi öldürdüler."
COŞKUN: Hayır hayır. Beni sevmeyin. Ben hep endişe içinde yaşamak istiyorum. (Arkasına yaslanır.)Böylesi daha iyi geliyor bana. (Saffet'e döner.) Korkuyorum, eve dönmek istiyorum.
Sayfa 54Kitabı okudu
Ey zavallı milletim dinle! (Durur.) Şu anda, seni kurtarmak için toplanmış bulunuyoruz. Çünkü ey milletim, senin hakkında, az gelişmiştir, geri kalmıştır gibi söylentiler dolaşıyor. Ey sevgili milletim! Neden böyle yapıyorsun? Neden az gelişiyorsun? Niçin bizden geri kalıyorsun? Bizler bu kadar çok gelişirken geri kaldığın için hiç utanmıyor musun? Hiç düşünmüyor musun ki, sen neden geri kalıyorsun diye durmadan düşünmek yüzünden, biz de istediğimiz kadar ilerleyemiyoruz. Bu milletin hali ne olacak diye hayatı kendimize zehir ediyoruz. Fakir fukaranın hayatını anlatan zengin yazarlarımıza gece kulüplerinde içtikleri viskileri zehir oluyor. Zengin takımının hayatını gözlerimizin önüne sermeye çalışan meteliksiz yazarlarımız da aslında şu fakir milleti düşündükleri için, küçük meyhanelerinde ağız tadıyla içemiyorlar. Ey şu fakir milletim! Aslında seni anlatmıyoruz. Sefil ruhlarımızın korkak karanlığını anlatıyoruz. İşte onun için sana yanaşamıyoruz. Senin yanında bir sığıntı gibi yaşıyoruz. Hiç utanmıyor muyuz? Hiç utanmıyoruz.
Sayfa 51Kitabı okudu
'yalnız insan kendine acır. Peki bu acımasız hesaplaşmanızın sonu ne olacak?'
Sayfa 52
'İnsanlıktan emekli Coşkun Ermiş'in sesi
Tarih öğretmeniydi, Ahmet Cemal Lisesi
Bütün eski emeller gözünde soldu birden
Bir hiç olmak isterdi ve her şey oldu birden'
Sayfa 49
'..belki de insanlar aynı oyunları oynuyorlar, hayatlarını birbirine benzer oyunlarla geçiriyorlar'
Sayfa 46
Kendimi rezil mi ettim ey insafsız insanlar?
Fakat gerçeğin yanında benim ne önemim var?