Palto
Nikolay GogolEn Eski Palto Sözleri ve Alıntıları
En Eski Palto sözleri ve alıntılarını, en eski Palto kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Önsöz
“Tanrı’nın emriyle şu tuhaf kahramanlarımla sürüp giden koca hayatı, herkesin görebileceği alay ve kimsenin göremeyeceği gözyaşlarıyla daha ne kadar seyredeceğim?”
Ölü Canlar, 1842
Sayfa 8 - Bordo SiyahKitabı okudu
Önsöz
“Rusya’dan bundan daha kötü bir haber alamazdım. Onun ölümüyle yaşama sevincimi tamamen yitirdim. Onun fikrini almadan hiçbir şey yapamıyordum! Onu yanımda hayal etmeden tek bir satır bile yazamıyordum! O ne der? Neye dikkat eder? Neye güler? Neyi beğenir? Bilmek istediklerim bunlardı; beni yazı yazmaya teşvik eden şeyler bunlardı... Tanrım, onun ilhamıyla başladığım elimdeki bu eseri, onun eserini sürdürecek gücü kendimde nasıl bulacağım?... Kaç kez kalemi yeniden elime almayı denedim, ama kalem elimden düştü gitti. Anlatılmaz bir keder bu!”
(Gogol'un, Puşkin'in ölümü üzerine, Pletnev’e yazdığı mektuptan alıntı.)
Sayfa 10 - Bordo SiyahKitabı okudu
"Artık öyle bir noktaya geldik ki, insanlar şahıslarına yöneltilen bir suçlamayı, mensubu oldukları topluluğun tümüne yöneltilen bir saldırı olarak değerlendiriyor."
Sayfa 13 - Bordo SiyahKitabı okudu
“Bırakın beni, neden bana böyle eziyet ediyorsunuz?” Garip bir hava vardı ses tonunda, sanki acıya yenik düşen bir adamın sessiz haykırışları duyuluyordu.
Sayfa 15 - Bordo SiyahKitabı okudu
Hayatı boyunca bir kez olsun sokakta yürürken etrafında olup bitenlere dikkat kesilmemişti; ki bunlar malumunuz, genç memurların gözlerini dört açarak izledikleri şeylerdi. Öyle ki onlar, diğer kaldırımda bulunan birinin pantolonunun önünün açık kaldığını bile fark edip kıs kıs gülebilmek için fırsat kollarlardı.
Sayfa 19 - Bordo SiyahKitabı okudu
Belki de bunların hiçbiri değildi aklından geçirdikleri, kim bilir... Ne de olsa insan ruhunun derinlerine gizlice süzülüp neler düşündüğünü öğrenmek olası değil.
Sayfa 37 - Bordo SiyahKitabı okudu
“Artık öyle bir noktaya geldik ki, insanlar şahıslarına yöneltilen bir suçlamayı, mensubu oldukları topluluğun tümüne yöneltilen bir saldırı olarak değerlendiriyor.”
“insan denilen varlığın ne kadar acımasız olabildiği; ince, kültürlü, terbiyeli kişilerde (Tanrım!), hatta toplum tarafından asil ve şerefli insanlar olarak kabul görmüş kişilerde bile ne kadar gaddarca bir yan olabildiği gerçeğini gördükçe, derinden sarsıldı.”
“Yüzüne bakınca kaleminin ucundan hangi harfin dökülmekte olduğu kolayca anlaşılırdı”
“Aslında kendisinden daha ‘mühim’ olan diğer adamlarla karşılaştırılınca, bu adamın konumu hâlâ, pek de ‘mühim’ olarak değerlendirilemezdi.”