Paris Köylüsü
Louis AragonParis Köylüsü Gönderileri
Paris Köylüsü kitaplarını, Paris Köylüsü sözleri ve alıntılarını, Paris Köylüsü yazarlarını, Paris Köylüsü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gerçeklik, bariz yokluğudur çelişkinin.
Harika, gerçeğin içinde beliren çelişkidir.
Aşk, gerçekle harikanın karışması halidir. Varlığın çelişkileri, bu halde, gerçekten asli olarak görünür varlığa...
Gökleri başka yere taşıdılar. Gözlerimi unuttular yıldızları düşleyen.
Tutkunun zihni bulandırdığına fazla kolay inanıyor insanlar. Tutku yalnızca bayağılığından, ihtiyatlılığından arındırır zihni...
Beden ışık oldu yavaş yavaş. Kan şuası. Organlar anlaşılmaz bir hareketle donup kaldılar. Adam, takımyıldızlarının arasında bir işaretti artık.
Ey arzu, biçimlerin alacakaranlığı, yaşamın batan ışıklarında, tutunuyorum bir mahkum gibi özgürlüğün parmaklıklarına, ben aşk mahpusu...
Vakit ürpermenin vaktidir, nasıl da benziyor siyah mürekkepten bir çizgiye. Ne mutlu biz mürekkep hokkalarına...
Uçsuz bucaksız bu büyük şehirlerin, göçmekten, ölmekten yorulmayan gezgin nüfusu...
Yıldızların tuzağına düştü insan. Hayvan bilmişti oysa kendini doğuştan. Çarkıfeleğin, günlerin tutsağı bilmişti...
Gölgelerin en koyusu, parklarda karışır aşkla isyanın umutsuz öpüşmesine...
Modern gecenin kanı, şarkı söyleyen bir ışıktır. Göğsünde hercai dövmeler taşır gece...
Tabiatın güçleri arasında biri vardır ki, insanın bir parçası olmuş çıkmış, kudretini bilmeyen olmamasına rağmen gizemini her daim korumasını bilmiştir: Gece.
Saat yirmi beş geçiyor dokuzu, kalın bir sis çökmüş şehrin üzerine. Parkı aydınlatan uzun fener direkleri, ağaç gövdelerinin arşa yükseldiği bu çifte gecede kükürtlü yollar çiziyorlar göğe.
Bazı sözcükler, nesnesinin somut temsilinin ötesine geçen tasvirleri içlerinde barındırırlar.
Yıkımın kokusu sinmişti havaya. Yıkanıyor, boyanıyordu hayat bu kokuda...
Dünyaya azar azar, aralıklarla rastlıyorum bilincimde.