"Ahmet Şevki,İstanbul'dan ayrılırken ona duyduğu sevgiyi ve hüznünü mükemmel bir şekilde ifade etmektedir:
Belki günler bizi tekrar bir araya getirir, kavuşmayı yine görürüm
Keşke şehirlerin de bir kalbi olsaydı,insan kalbi gibi yansaydı
Keşke bendeki hüzün İstanbul'da da olsaydı, ayrılığın ne yaptığını görseydi
Nerede olduğumu bilmiş olsa,minareleri ve kaleleri ses verirdi.
Sayfa 33