En Eski Perspektif Gönderileri
En Eski Perspektif kitaplarını, en eski Perspektif sözleri ve alıntılarını, en eski Perspektif yazarlarını, en eski Perspektif yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
perspektif mekân anlayışı ousia'yı (gerçeklik) phainomenon'a (görünüş) dönüştürerek, ilahi olanı insan bilincinin basit bir içeriğine indirgiyor gibi görünürken, diğer taraftan da tersine insan bilincini genişleterek onu ilahi olanın kâsesine dönüştürmektedir"
Sayfa 58Kitabı okudu
platon, en mütevazı başlangıç aşamalarındayken bile perspektifi lanetlemişti, çünkü perspektif şeylerin "hakiki ölçülerini" çarpıtıyor, gerçekliğini ve nomos'un (yasa) yerine öznel görünüm ve keyfiliği yerleştiriyordu. en modern estetik düşünce ise tersine perspektifi, sınırlı ve sınırlandırıcı bir rasyonalizmin aleti olmakla suçlayacaktır"
Sayfa 56Kitabı okudu
böylece perspektif tarihi, mesafe koyan ve nesneleştiren türden bir gerçeklik duygusunun zaferi olarak anlaşılabileceği gibi, insanoğlunun mesafeyi reddeden iktidar çabasının zaferi olarak da, aynı şekilde dış dünyanın sabitleştirilmesi ve sistematikleştirilmesi, insan benliğinin kendi alanını genişletmesi olarak da anlaşılabilmektedir."
Sayfa 52Kitabı okudu
... homojen mekân, asla verili değil, aksine konstrüktif olarak üretilmiş bir mekândır"
görmenin mekânı gibi dokunmanın mekânı (tastraum) da, euklides geometrisinin metrik mekânının aksine, anisotropiktir (eşyönsüzdür) ve homojen değildir..."
Sayfa 12Kitabı okudu
... özne'nin ihtirası ile nesne'nin talebi karşı karşıya gelmektedir; çünkü nesne ("nesnel" bir şey olarak) izleyici ile arasındaki mesafeyi korumayı, kendi biçimsel ilkelerini, örneğin simetrisini ya da cepheselliğini hiçbir engelle karşılaşmadan geçerli kılmayı istemekte, eksantrik bir kaçış noktasına bağımlı olmayı, ya da eğik görünümde olduğu gibi, eksenleri görüntüde nesnel olarak görünmeyen, aksine sadece izleyicinin tasavvurunda mevcut olan bir koordinat sistemiyle belirlenmeyi istememektedir."
Sayfa 53Kitabı okudu
Tamamen rasyonel, başka bir deyişle sonsuz, sabit ve homojen bir mekan konstrüksiyonunu garantiye alabilmek için, "merkezi perspektif" aslında dile getirilmeyen son derece önemli iki temel öncülden hareket eder: Bunlardan birincisi, hareketsiz tek bir gözle bakıyor olduğumuz öncülüdür; diğeri ise, görme piramidini bölen düzlemsel arakesitin, bizim optik imgemize muadil bir reprodüksiyon olduğudur.
Algı sonsuzluk kavramını tanımaz; daha baştan, algılama yetisinin belli sınırlarına, dolayısıyla da bilinçli olarak sınırlandırılmış mekansal alana bağlıdır. Ayrıca nasıl algılanan mekanın sonsuzluğundan söz edemiyorsak, homojenliğinden de söz edemeyiz. Geometrik mekanın homojenliği nihayetinde, tüm unsurlarının, bu mekanda birleşen
Başkaları değilse de Kepler, nesnel açıdan düz olan bir kuyrukluyıldız ya da bir meteor yörüngesinin öznel algıda bir eğri biçimine dönüşebileceği ihtimalini kabul ederek Schickhardt'ı onaylamış oluyordu; ama asıl ilginç olan, başlarda bu yanıltıcı kavislenmeleri gözden kaçırmış, hatta reddetmiş olmasının suçlusu olarak hiç tereddütsüz doğrusal/lineer perspektifin eğitiminden geçmiş olmasını göstermesidir Kepler'in: Doğruların her zaman düz göründüğü savını ortaya atarken, Kepler, resimsel perspektif kurallarının kendisini etkilemesine izin verdiğini, gözün aslında bir plana tabella'ya ( düz resim levhasına) değil, göz küresinin iç yüzeyine projeksiyon yap tığını göz önünde tutmadığını söylüyordu. Ama eğer bugün bile aramızdan sadece az sayıda insan bu kavislenmeleri fark ediyorsa, bunun da kısmen yine doğrusal perspektifle yapılmış konstrüksiyona duyduğumuz (fotoğraflara baka baka daha da güçlenmiş) alışkanlığımızdan kaynaklandığı bellidir - yalnızca son derece özgül olan, özgül bir biçimde modem olan bir mekan duyumuyla -ya da isterseniz dünya duyumu diyelim- anlaşılabilir nitelikte ki bir konstrüksiyondur bu.