Peter Camenzind
Hermann HesseSözler ve Alıntılar
Otlaklar ve bayırlar kar altındaydı, dağ kışının ovalık yerlerde asla karşılaşılmayan o bembeyaz, o billur gibi buruk bir burcumsulukla kokan karıyla örtülmüştü. Topraktan küçük tümsekler üzerinde öğle vakitleri güneş ışığı göz kamaştırıcı şenlikler düzenliyor, çukurluklar ve yamaçlar doygun mavi gölgeler içinde uzanmış yatıyordu; haftalar boyu süren kar yağışından sonra hava kirden pastan öylesine arınmıştı ki, güneşte her nefes alış başlı başına bir hazdı.
Sayfa 158Kitabı okudu
Ürkek bir sevgi beni ona çekiyor, ama ben yine de uzağında tutuyordum kendimi, onun rahatlık, özgürlük ve zenginlik taşan yaşantısının yanında yoksulluğumun ve görgü kurallarını gereği gibi bilmeyişimin beni rezil etmekten başka işe yaramayacağı biriyle ilişki kurmaktan çekiniyordum. Derken kendisi geldi bana. Bir akşam odamın kapısı vuruldu, biraz irkildim, çünkü o zamana kadar kimse gelip odamda ziyaret etmemişti beni. Yakışıklı öğrenci içeri girdi, elini uzattı bana, ismini söyledi; öylesine sere serpe ve neşeli davranıyordu ki, sanki eskiden beri birbirini tanıyan iki kişiydik.
Sayfa 44 - Afa YayınlarıKitabı okudu
İnsanlarla görüşüp konuşmaktan pek zevk almıyor, bir münzevi hayatı yaşıyor, başkalarına hep alay ve küçümsemeyle bakıyordum. İnsanları insanlara bırakmayı, içimdeki tüm sevecenliği, özveriyi ve ilgiyi yalnızca doğanın suskun yaşamına bağışlamayı yerinde buluyordum.
Sayfa 104Kitabı okudu
Sevmek böyledir işte. Acılar içinde bırakır insanı.
Sayfa 178 - Can YayınlarıKitabı okudu
Siz şairler her güzel şey için bir kelime bulmaya alışıksınız ve fakat kendi duygularından bahsetmeyenleri hemen kalpsiz sanırsınız. Bana dair yanıldınız, çünkü sanmıyorum ki, benden daha şedit ve güçlü bir şekilde sevebilsin insan. Ben, başka bir kadına bağlı olan bir adamı seviyorum ve o da beni benim onu sevdigimden az sevmiyor; fakat ikimiz de bir araya gelip gelemeyeceğimizi bilmiyoruz. Birbirimize yazıyoruz, ve bazen buluşuyoruz da...."
"Bu aşkın sizi mutlu mu, bedbaht mı yoksa ikisini de edip etmediğini sormama izin var mı?"
"Ah, aşk bizi mutlu etmek için var değildir. Sanırım varlığının sebebi bize bizim aci çekmek ve katlanmak konusundaki gücümüzü göstermek."
O esnada anladım ve ağzımdan cevap yerine kısık sesli bir ahlamanın çıkmasını müşahede ettim.
Ve o (kadın) da duydu.
Sayfa 64Kitabı okudu
