Öyle duygu yüklüydü ki ağlarken satırlar kayboluyordu. Petey... Kısıtlı dünyasında, hep mutluydu. Insanlar onu deli diye nitelendirirken o harika bir çocuktu. Tek ihtiyacı sevilmekti, o en son yalnız kalmadı gereken tek insandı. Güzel yürekli insanlar ile tanıştı, bir sürü kelime ekledi. Kelimelerin tadı güzeldi. Petey çok özeldi. Trevor, ona ummadığı güzellikleri tattırdı. Üstelik kendi daha bir çocuktu, onun için verdiği mücadele Petey i öyle çok mutlu etti ki kötülük bilmeyen kalbi sevgiyle dolup taştı. Hiç görmediği dünyaları gösterdi ona Trevor, çok çok güldü. Hayatın geçte olsa tadına vardı. Insanların kötü davranışları, kötü muamelelerine rağmen Petey hep mutluydu. Mutluluk ne demek çok güzel öğretti.
Petey'in de istediği gibi hayatı yaşamamız lazım, hayat ertelenecek kadar basit değil. O Trevor için sadece bunu istedi, onu mutlu etmeye çalıştığı gibi kendinin de mutlu olmasını yürekten isterken Trevor onu büyükbabası olarak seçti. Petey hayatı zorlu ve acımasız geçse de güzel insanlar sayesinde hep mutlu yaşadı ve sonunda hiç sahip olamadığı aileye Trevor sayesinde sahip oldu. Büyükbaba olmak onun için en büyük mutluluk ve gururdu...
