Çok sevgili öğretmenimin tavsiyesiyle tanıştım Canan Tan’la. Kültür çatışması, doğu ve batının farklılıkları, aşkı, hüzünü nasıl bu kadar güzel şekilde dile getirilebilir… Şaştım kaldım. Çoğu zaman sinirden dişlerimi sıktım. Zavallı Pirayeciğin özgürlük çırpınışlarına delikanlıca göğüs gerişine imrendim. Kendimden de çok şey buldum kitapta. Özgürlük, bazen sadece saçlarının rüzgarda dans etmesiyken Piraye katlandığı zorluklara şaşırılacak derecede göğüs gerdi. Çok özendim, keşke dedim, keşke bende bazı durumlarda soğukkanlımı bu şekilde koruyabilsem. Ve son satırlarına göz yaşlarımda eşlik etti… Beraberce paylaştık Pirayeciğin hüznünü. Evliliğin Piraye’yi ne derece oldunlaştırdığı, Haşim’i de bir o kadar aptallaştırdığına tanıklık ettim. Ve bir romanın daha altı günün sonunda son satırlarına ulaştım. Çok sevdim… Okuyun, okutturun.
Konusu, deli dolu, özgürlüğüne düşkün, İstanbul aşığı Piraye diş hekimliği okuduğu üniversitede aşiret ağasının oğlu Haşim’le tanışır. Haşim Piraye’nin evine türlü hediyeler göndererek adeta kendine aşık eder. Daha fazlasının spoiler olacağını düşünüyorum. Okumadan asla anlayamayacağınız evliliğin ne kadar çetrefilli, zor ve eş seçiminin ne kadar önemli olduğunu acı acı öğretti bana. Okuma dili çok akıcı, fakat bazen sinirden kitabı bırakma isteği uyandırabiliyor… İyi okumalar.
