Polisiye Bir Öykü
Imre KerteszÖne Çıkan Polisiye Bir Öykü Gönderileri
Öne Çıkan Polisiye Bir Öykü kitaplarını, öne çıkan Polisiye Bir Öykü sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Polisiye Bir Öykü yazarlarını, öne çıkan Polisiye Bir Öykü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ama bazı durumlar var ki, mutlu olmak ... yalnızca mutlu olmak ve başka hiçbir şey olmamak ...
ikiyüzlülükten başka bir şey değil.
canKitabı okudu
Ben varım. Buna hâlâ yaşam denilebilir mi? Hayır, yalnızca biyolojik bir yaşam. Göründüğü kadarıyla varoluşçuluk felsefesini artık yalnızca bir tek felsefe izleyebilir: var olmamacılık. Yani var olmamanın içinde varoluşun felsefesi.
Sayfa 29Kitabı okudu
yokülke..:
"İnsan böyle kötü olabilmek için bir şeye inanmak zorundadır."
Imre Kertesz
Sözde bir Latin ülkesinin, sözde bir totaliter rejiminde, rejimin muhafızlığını üstlenmiş teşkilat mensuplarından çaylak bir polis eskisi...
Hayatta olduğunu hissetmek için yanıp tutuşan, ben de varım burada demek için rejime direniş hareketlerinde yer almak isteyen babadan zengin, toy bir delikanlı..
An geliyor ve kader onları bir soruşturma dosyasında denk düşürüyor. Tabi, 'burada kaderin rolünü de biz üstlendik..' diyen teşkilatın son güzide marifeti gözardı edilemez.
Figüranlar, perde, dekor, sahne... Bunların hepsi değişmeye müsait olsa da hikaye aynı kalıyor.
Biz bu seyire, birinin günlükleri diğerinin ise yargılanırken hücresinde kaleme aldığı yazılardan oluşan bir derleme ile davetliyiz.
kitapla kalın...
sonsöz:
Latin Cephesinde Yeni Bir Şey Yok
...sanki hâlâ herhangi bir şey bekliyormuşum gibi, beklediğim şeyin ne olduğunu söyleyemezdim, yalnızca akla yatan herhangi bir şey, bu kabustan herhangi bir şekilde kurtuluş.
Sayfa 60Kitabı okudu
Körleşmekten, aldatıcı umuttan, bir algı gibi var olmaktan ve kamçı bir gün vurmadığında ne kadar iyi durumda olduklarını iç çekerek söyleyen damgalılardan nefret ediyorum... Kendimden de nefret ediyorum, özellikle kendimden, çünkü yalnızca burada böyle duruyor ve hiçbir şey yapmıyorum.
Sayfa 58Kitabı okudu
Kusma ihtiyacımdan söz ettim, her günkü tiksintimden söz ettim. Etrafımdaki her şeyden, her şeyden nefret ettiğimden söz ettim. Bir resmi makama gitmekten, hatta bir dükkana ya da kafeteryaya girmekten bile nasıl nefret ettiğimden! Etrafımdaki o sinsi bakışlardan, daha dün aşağıladıkları şeyi bugün kutlayan bu insanlardan. Katlanmaktan, sahip olma hırsından, saklambaç oynamaktan, sonsuz who-is-who oyunundan, ayrıcalıklardan ve korkaklardan ...
Sayfa 58Kitabı okudu