insanların, gençlik ve yaşlılık arasında ne denli takıntılı olduğunu gözümüze vuran kitap, cinsel eğilimlerin, yaşlılıktan gençliğe dönüş olarak kullanılabilecek bir araç olabileceğini, insanın yaşlılaştıkça olgunlaşmaktan çok vahşileşebileceğini, çünkü vicdanının da onunla birlikte olgunlaşacağını anlatıyor. fakat en son sayfada bir ters köşe yapan kitap, aslında insanların 'insan' olduklarını, her halükarda vahşileşebileceklerini, yaşlılık ve gençlik arasındaki, ve kendi alanlarındaki farklılıkların ve sorumlulukların sadece birer takıntı ve takma ad olduğunu söylüyor.
aslında anlaşılması oldukça güç, olayların, karakterlerin hazmedilmesi gerçekten çok zor olan bir yapıya sahip olan kitap, okurken, 'bu harikulade tasvir ve psikolojik tahlil yeteneğini daha iyi kullanabilseymiş ya!' dedirtiyor. gombrowicz, gerçekten tasvirlerini güçlü bir şekilde kurarken, insan doğası üzerine yalın tespitler de yapıyor. ama kuramadığı karakterleri karman çorman olay örgüsüne dahil edemeyince, o tahliller havada kalıyor ve tasvirler de işin sadece estetik boyutunu yüksek mertebeye taşıyor.
bence okunabilir bir kitap, fakat çok şey de beklememek lazım; edebiyat açısından gerçekten ilginç, mistik, değişik, farklı bir örnek.L
