"İyi duygulara ihtiyacımız vardı. Kendimizi kötü hissetiğimiz zamanlarda gözümüze hiçbir şey güzel görünemezdi ki..."
Portakal Çiçekleri Özgür Balpınar'dan okuduğum ikinci kitap ve yine muhteşemdi..:)
Çok güzel kalemi var, sade ve anlaşılır olması ayrı bir güzel zaten..:)
Kitaba gelecek olursak bazıları kitabı Şeker Portakalı kitabına çok benzetmiş. Bir nevi haklılarda. Her iki kitapta sevgisiz ve ilgisiz büyümüş, ailelerinden o sevgiyi ve ilgiyi hep beklemiş ama görememiş iki çocuğun hayatını okuyoruz. Kitapları kıyaslamak gibi bir niyetim yok asla ama Şeker Portakalı, Portakal Çiçekleri ve Canım Arkadaşım kitabında da kahramanlarımız babasından, ailesinden sevgi ve ilgiyi görmemiş çocuklar..
Özgür Balpınar kalemini çok sevdim, tabii Genç Timaş'ın kitabı ve de gerçek hikayeden uyarlanmış olması güzel bir ayrıcalık.
Asım hayalleri ve hayal dünyası olan, çocukluğunu istediği gibi yaşayamayan bir çocuk ama hayallerinden asla vazgeçmiyor ve hep mücadele ediyor.
Kitap hakkında fazla yorum yazmak istemiyorum. Çünkü bana göre bu kitabı okumak ve o duyguları gerçekten yaşamak lazım. Maç sahnesinde ve maç sonrası babası ile olan yakınlığı beni çok etkiledi. O kadar duygulandım ki ağladım.. gerçekten ağladım..:) Hiç beklemiyordum kendimden bunu ama gerçekten çok etkilendim..:)
Başka bir etkilendiğim nokta daha - kitabın son sayfalarında Asım ve ailesinin fotoğraflarının yer alması..:)
