Rahip C.
Georges BatailleRahip C. Gönderileri
Rahip C. kitaplarını, Rahip C. sözleri ve alıntılarını, Rahip C. yazarlarını, Rahip C. yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sonsuza dek yaşasaydım bile hiçbir şey beklemezdim. Yaptıklarımı bütün benliğimle yapmak istedim. Acım sizi yanıltmasın: Suçlarımın acısını çekiyorum ama sadece bunların tadını daha iyi çıkarabilmek için. Bugün sizin önünüzde ölüyorum, belki bana tanıklık edersiniz: Enkaz haline gelmeyi kendim İSTEDİM.
Sayfa 150Kitabı okudu
ben bir rahibim ya da daha doğrusu bir rahiptim, bugün ölüyorum. Beni öldüren kötülük, maruz kaldığım kötü muameleler ve suçlarımın bana verdiği ahlaki acı -çünkü, söylemeliyim ki, dün işlediğim suç, zaten gönüllü olarak suçun içinde yaşıyor olmamdan kaynaklandı- iyilik düşkünü beni bile sonunda bir enkaz haline getirmeyi başardı.
Sayfa 149Kitabı okudu
Ziyaretçimi en fazla etkileyen şey, eziyet dolu bunca aydan sonra, sorgulamayı izleyen iki günlük can çekişme boyunca kardeşimi görmüş olmasıydı. Ona öyle gelmişti ki -bunu beceriksizce ifade etti- ölmek üzere olan bu insan zaaf diye adlandırdığı şeye dayanamamıştı. 'Sanki bunu yapmış olduğu için iki kez ölüyor gibiydi.'
Sayfa 148Kitabı okudu
Belki de Robert'in bahtsızlığı, kendi yaptıklarını gerçekten yargılayamamış olmasıydı. Eğer yaptığı, kötülük diye adlandırdığımız şeyse, muhtemelen iyilik yapmaya davet eden tutkuya benzer bir tutkuyla yapmıştı. İtiraf edilemez bir zaaf gibi gözüken şey, belki de kimi zaman, genel kabul gören ahlak karşısındaki bir tiksintiden başka bir şey değildi.
Sayfa 146Kitabı okudu
...can çekişen birinin ölmekte olduğunu unutması gibi, yaşayan biri de yaşadığını unutmalı...
Sayfa 145Kitabı okudu
Eros için adalet…
Sözün tamamen canlılara özgü olması şanssızlık: Can çekişenler sessizliğe mahkûm. Konuşabilseler bile ölüm keser sözlerini.
Sayfa 145Kitabı okudu
Eğer hayatımıza son vermiş olsaydık, bu sondaki tanrısallık boşluk içinde ebediyen çözümlenmiş olurdu.
Sayfa 139Kitabı okudu
"Bu gece mutluluktan öleceğimi sandım, beni öldüren kaygı değil, mutluluk."
"Ama bu mutluluk çok acı veriyor ve eğer beklemeye devam edeceksem buna daha fazla dayanamam."
Sayfa 138Kitabı okudu
Onu yitirip tekrar buldum ve bu insanlıkdışı keşif devam etti. Dur durak bilmeden ve yorulmadan, toprağın altımızdan sürekli kaydığı geniş boşlukta, bilinmez olasılıklar içinde birbirimizi yitiriyor muyduk?
Sayfa 137Kitabı okudu
Ne güzel, ne pis şey bilmek! Her şeye rağmen bunu istedim, ne pahasına olursa olsun BİLMEK istedim!
Sayfa 135Kitabı okudu
Ölümün abartılı güzelliği sadece ihanette bulunur. Bir kadına tapmak isterdim, bana ait olsun isterdim, ki onun ihanetinde tanrısallığının aşırılığını bulayım.
Sayfa 131Kitabı okudu
Kendimi boş yere ilahiyata adadım (ama bu büyük, hatta uçsuz bucaksız ilahiyat karşısında ben ölü bir nesneyim, gülünç bir şekilde hiçleşmiş bir nesne)
Sayfa 129Kitabı okudu
Yazma günahının tek kefareti yazılmış olanı yok etmektir. Ama bunu ancak yazar yapabilir; bu imha öze dokunmadığından, ben kalemim ilerledikçe silinen yadsımayla olumlamayı yine de sıkı sıkıya birbirine bağlayabilirim. Bu durumda, tek kelimeyle ifade edersek, yazı genellikle "zaman"ın yaptığı şeyi yapmış olur; yazı, giderek artan sayıdaki yapıtlarında sadece ölümün izlerinin var olmasına izin verir.
Sayfa 118Kitabı okudu
Benim yerimde olsan ne derdin. Eğer... Tanrı olsaydın? Eğer... mutsuz olsaydın; var olmaktan!
Sayfa 111Kitabı okudu
Kavranamaz varlığıyla üzerime çöken evren, bütün evren bir ihanetti; beklenmedik, saf bir ihanet. Bugün ihanet kelimesinin anlamını söyleyebilmem zor, ama hedefinin evren olduğunu ve başka hiçbir şeyde, hiçbir yerde, hiçbir biçimde var olmadığını biliyorum...
Sayfa 106Kitabı okudu