Rahip Mouret'nin Günahı
Emile ZolaSözler ve Alıntılar
“İnsan, ruhunu yitirecekse, evreni fethetmesi neye yarar?”
Çünkü aile içinde, cennete kolay kolay gönderilmeyecek olanlar var. Sırayla günah çıkartmaya gelseler, çok hoş itiraflar işitirsin... Benim, onların günahlarının itiraflarını dinlemeye ihtiyacım yok, uzaktan izliyorum hepsini.
Sayfa 63Kitabı okudu
Kucağında kuzusuyla Mesih, çarmıhta İsa, bir bulut kenarında, gür sakalıyla sarkan Tanrı tasvirleri asla çekmemişti onu. Sürekli, Meryem'in güzel resimlerini, güleç, küçük ağzını, öne doğru uzanmış ince ellerini arardı. Bir zambak ve öreke arasında Meryem, başında güllerden tacıyla Meryem, başında yıldızlı tacıyla Meryem tasvirlerinin tümünü biriktirmişti yavaş yavaş. Onun gözünde güzel genç kızlardan oluşmuş bir aileydi bu.
Sayfa 112Kitabı okudu
Şeytan girmiş içlerine. Pisler, şeytan kokusu sinmiş üstlerine. Bacakları, kolları, karınları, her tarafları pis, şeytan kokuyor. Birtakım budalaları baştan çıkaran da bu işte...
Sayfa 102Kitabı okudu
Peder, onun Meryem Ana'ya böyle gönülden bağlanmasını eleştirirdi genellikle. Bunun, Tanrı'ya karşı gösterilmesi gereken sadakat ve kulluktan çalma olduğunu söylerdi. Ona göre, böyle bir bağlılık, ruhları gevşetir, dini kadınlaştırır, güçlü insanlara yakışmayan dinsel bir kırılganlık yaratırdı. Pede, Meryem'e, kadın olduğu için, güzel olduğu için, ana olduğu için karşıydı. Ondan sakınıyor, onun güzelliğine kapılmaktan, baştan çıkarıcılığına yenilmekten korkuyordu.
Sayfa 111Kitabı okudu
Anlarsınız ya, insan yapayalnız kalınca her şeyi tuhaf görmeye başlar. Ağaçlar ağaç değildir, toprak canlı bir insan halini alır, taşlar insana hikâyeler anlatmaya başlar, saçma sapan şeyler sizin anlayacağınız...
Sayfa 68Kitabı okudu
Senin sevilmeye ihtiyacın var, anlıyor musun?
Sayfa 153