Raşōmon ve Diğer Öyküler
Ryunosuke AkutagavaSözler ve Alıntılar
hani diyorum... ben mışıl mışıl uyurken boğazımı sıkıp canımı alacak bir hayırsever bulunmaz mı acaba?
Sayfa 238
"Yalnızlaştıkça daha çok yazmış, yazdıkça daha fazla hayattan kopmuştu. Artık hayatı bir şiir dizesinden daha önemsiz görebiliyordu. Bu düşüncelerle tehlikeli bir yolda hayatı ıskalayarak ilerliyordu. Fakat bütün gerçek sanatçılar gibi kendi kendiyle samimi olmaya, içinden geldiği biçimde davranmaya mecburdu. Ona göre yaratıcılık, sanatçının yalnızlığıyla hesaplaşmasının ürünüydü."
Sayfa 256Kitabı okudu
"Bu hastalık ilaçla geçmez canım; imanla geçer. Neden İsa'ya iman etmiyorsun?"
"Benim gibi bir insan bunu bir başarabilse neden olmasın!"
"Bunun zor bir tarafı yok ki. Sadece Tanrı'ya, oğlu İsa'ya ve İsa'nın mucizelerine inanacaksın o kadar."
"İstesem Şeytan'a bile inanabilirim ama..."
"O halde? Neden Tanrı'ya da inanmıyorsun? Gölgeye inanan insanın ışığa da inanması gerekmez mi?"
"Fakat ışıksız karanlıklar da var..."
Sayfa 225Kitabı okudu
insanların doğasında birbiriyle çelişkili iki duygu vardır. başkasının felaketine gülecek insan kuşkusuz düşünülemez. ancak dara düşen bir insanın tam sorununu halledip düze çıkmaya başladığı an, onun bu rahatlığının karşısındaki insana battığı, mutluluğunun karşısındaki insanı rahatsız ettiği durumlar da vardır. hatta gözlemcilerin, beladan yakasını kurtaran insanlar hakkında "keşke aynı belaya uğrasa!" diye temenni ettikleri bile olur. karşısındakine gizli gizli düşmanlık bile duyarlar.
Sayfa 27
"Bir saat kadar sonra odama dönüp kapıyı kapatmış, pencerenin önündeki masaya oturarak yeni öyküme başlamıştım. Kalemim inanılmaz bir hızla kâğıtların üstünden kayıp gidiyordu. Fakat iki üç saat sonra sanki görünmez biri beni engelliyormuş gibi elim duruverdi. Masamdan kalkıp odanın içinde volta atmaya başladım. İşte en çok böyle zamanlarda megalomanyaklığım depreşiyor ve vahşi bir zevk duymaya başlıyordum. Böyle bir zevk anında artık ne annem ne babam ne karım ne de çocuklarım vardı... Yalnız kalemimden akan hayat ve onunla can bulan ben vardım."
Sayfa 221Kitabı okudu
"Sanat dahil olmak üzere hiçbir şey için vicdani kaygı taşımıyorum. Taşıdığım tek şey her zaman benimle birlikte olan sinirlerim."
Sayfa 205Kitabı okudu
Raskolnikov'u hatırladım. Her şeyi itiraf etmek için dayanılmaz bir arzu dalgası geçti içimden.
Sayfa 227 - AlfaKitabı okudu