Robinzon Kruzonun Macəraları
Daniel DefoeEn Eski Robinzon Kruzonun Macəraları Sözleri ve Alıntıları
En Eski Robinzon Kruzonun Macəraları sözleri ve alıntılarını, en eski Robinzon Kruzonun Macəraları kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Korku içinde bulunan insanlar ne gülünç kararlar veriyor! Korku onları, kurtuluş için aklın gösterdiği yollardan yararlanmaktan alıkoyuyor.
Ulu Tanrı insanları yönetirken, onların olaylarla ilgili görgüleriyle bilgilerini böylesine dar sınırlar içine almakla ne büyük bir iyilik etmiştir; insan binlerce tehlike arasında dolaşır; ama bu tehlikeleri görseydi ya da bilseydi, düşüncesi darmadağın, ruhu da mutsuz olurdu; kendisini kuşatan tehlikelerden hiçbirini bilmediği, nesnelerle ilgili olaylar gözlerinden gizlendiği için rahat ve esen kalır.
Sayfa 218
Güle güle Cuma, diye seslendim. Nasıl olsa kısa bir süre sonra beraber olacağız. Bir daha hiç ayrılmayacağız, hiç.
Sayfa 213Kitabı okudu
"Bir gün; yarısı altın, yarısı gümüş on altı tane İngiliz parasına rastladım. Bu paralara katıla katıla nasıl güldüğümü hiç unutamam. Issız bir adada paranın değeri yoktu ki...
Sayfa 25Kitabı okudu
Kendi acı durumuna bakip içinde bulunduğu durumun, olabileceklerin en kötüsü olduğunu zannederek üzüüzülen yanılıyorlar. Hayatın içinde kendilerinden daha kötü durumda kimselerin de her zaman bulunabileceklerini düşünmeleri gerekir.
Sayfa 96 - KaranfilKitabı okudu
Orta yolcular ne ellerinin zor işlerle yıpranmış halinden ve kafalarının karışıklığından utanır, ne günlük ekmek için esir gibi satılmışlıktan yakınır, ne de ruhlarını çalan,yoran istismarlardan çekerlerdi. Bu sınıfın insanları üst sınıftakiler gibi başkalarına haset etmez,daha fazlası için adeta şehvetle hırslanmaz, ama sakin bir tavırla ve vakarla içinde bulundukları şartların tadını çıkarır, günlük tecrübeleriyle edindiklerinden makul bir sonuç çıkarıp kendilerini mutlu hissedebilirlerdi.
Sayfa 7 - Antik Dünya Klasikleri
Beni karşı çıkmaya itebilecek tek şey, kaçınması olanaksız, karşı konulmaz, alnıma yazılı bir mutsuzluk olabilirdi ancak.
Bence elde edemediklerimizle ilgili bütün huzursuzluğumuz, sahip olduklarımız için şükretme huyumuzun olmamasından kaynaklanıyordu.
İnsanın yaşamı nasıl da Tanrı'nın tuhaf bir dama oyununa dönüşüyor!
Gözümüze sokulmadan içinde bulunduğumuz gerçek durumu asla göremiyor, hep fazlasını istemekten sahip olduğumuzun değerini bilmeyi beceremiyoruz!
Tehlikenin korkusu, gözle görülür bir tehlikenin kendisinden on bin kez daha ürkütücüdür; endişenin yükü bize, endişe duyduğumuz kötülükten kat be kat büyük gelir.
''Yaradanımız kullarına çöküp bittiklerini sandıkları anlarda bile,nasıl da acıyıp yardım eli uzatıyor.Tanrı en acı lokmalarımızı tatlandırıyor,zindanları ve hapishaneleri bile kendisini övmemize sebep yapabiliyor.Açlıktan ölmekten başka bir şey beklemediğim bu adada bana nasıl sofralar kurduruyor..''
Böylesine serüven dolu bir yaşamım olacağını düşünebilir miydim acaba? Hatta başımdan geçen olayları bir başkası anlatsa ona inanabilir miydim? Kuşkusuz hayır.
Ama ben tüm bunları yaşadım. Bu serüven dolu yaşamı her anıyla, her saatiyle, uzun, çok uzun yıllar boyu yaşadım ben…
Şimdi düşünüyorum da her şey bir düş, bir karabasan gibi geliyor.