Şimdi artık hayatı anlıyorum…
eskiden her bakışta gözlerime
ateşli bir karartı yansıdı:
İşte, derdim, budur insan hayatı;
Sen bu karanlıkta çırpınarak
biteceksin, zavallı, bayağı varlık!
Sen bu karanlığa böyle gömülü
tıpkı bir torba, bir yığın toprak gibi
Üstelik aç, susuz, cansız...