Rübaiyyat-ı Arif
Arif Nihat AsyaRübaiyyat-ı Arif Sözleri ve Alıntıları
Rübaiyyat-ı Arif sözleri ve alıntılarını, Rübaiyyat-ı Arif kitap alıntılarını, Rübaiyyat-ı Arif en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yan, ey eşiğim, ey der ü divârım, yan!
Çıktık yola... ey şüphem, ey inkârım yan!
Leylâ da, Zelıhâ da cezâ oldu sana..
Kaldın çölün insafına, yan bağrım, yan!
Sayfa 44Kitabı okudu
Yer burda, semâ orda., yolun, hangisine?
Dalmak dilemez misin ebed ninnisine?
Varlık dağılıp hicret ederken evlân
Kat mâvini, sen de, göklerin mâvisine!
Sayfa 19Kitabı okudu
Yer, gök duman olmuş; göremem: yol neresi?
Sağ hangi taraîtı, söyleyin; sol neresi?
Ey bilmece, ben de bilmem artık, bu tenin
Kalbim neresiydi; el, ayak kol neresi?
Sayfa 11Kitabı okudu
«Zâlim» demedim kimseye, «hâin» demedim..
Vurdun bana ey el, «ne bu hâlin!..» demedim,
însanlık için duâ duâ yalvardım;
Tel'îne ve bedduaya «âmin!» demedim.
Sayfa 16Kitabı okudu
Dil ehli, dilince seslenip «sâkîî!» der..
Rüzgârların avazı «Hüvel-bakıî.» der...
Artık, unutulmuş gibidir rengi, meyin..
Sordum: biri «mâî», biri «Ieyâkî» der.