Herhangi bir kimse, sanki vuracakmış gibi elini hızla gözlerimize doğru yaklaştırdığı zaman, onun bir dost olduğunu, bizimle şakalaştığını ve bize kötülük etmeyeceğini bildiğimiz halde, gözlerimizi kapamaktan kendimizi alamayız. Bu da gösterir ki gözlerimizi ruhumuzun aracılığı ile kapamıyoruz, çünkü irademize karşı gelerek bunu yapıyoruz, irade ise ruhun biricik veya, hiç değilse, başlıca aksiyonudur.
Sayfa 15