“Taşrada ya da kentte, günümüzde herkes birer sürgün aslında; ve edebiyat, kendi kendimizi başka hayatlar üzerinden düşünmek için en güzel imkan olsa gerek. Gorki, insanların acılarından bahsederek, acıları acı olmaktan çıkarıp, yaşamın “bulanık su gibi, ağır ağır ve hiç durmadan” akışını değiştirecek çareler bulmaya çalışmıştı. Ana’da yazdığı gibi, köy ya da kent, ‘İşçinin yaşamı nereye gitse aynıydı...’ “
Sayfa 27 - Bülent Usta