Sadık Bey
Pınar KürSadık Bey Gönderileri
Sadık Bey kitaplarını, Sadık Bey sözleri ve alıntılarını, Sadık Bey yazarlarını, Sadık Bey yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“ Hak yiyen, ekmek yemez.”
Sayfa 98Kitabı okudu
İnsanlarla ilişki kurmak, herhangi bir kitabın kurmaca dünyasına girmekten daha da yorucuydu.
Sayfa 33Kitabı okudu
Gerçek şairler, “Anlatamıyorum,” dediklerinde bile ne güzel anlatıyorlardı yüreklerindeki sancıyı.
Sayfa 149Kitabı okudu
Bir adam günlük hayatının en basit ayrıntılarını bile kontrol edemiyorsa, bu adama ne denirdi?
Sayfa 118Kitabı okudu
zamanı geldiğinde sevdiğinin yanına uçacaktı ..zamanı geldiğinde zamanın çoktan geçmiş olacağını nereden bilecekti?
Sayfa 105Kitabı okudu
istanbul’un yeni, karmakarışık düzeni insanı tanımadığı kişilerden korkmaya zorluyordu ne yazık ki.. yazık, çünkü asıl tanıdık kişilerdi korkması gerekenler.
Sayfa 32Kitabı okudu
Gerçek şairler, “Anlatamıyorum,” dediklerinde bile ne güzel anlatıyorlardı yüreklerindeki sancıyı.
Bu yaşa kadar hiçbir kadına sevgiyle yaklaşmadığını anladı birden. Heyecan, evet. El titreten, dudak titreten, deli gibi kalp çarptıran aşk sarhoşluğu, evet. Ona şu an sarılmazsam buracıkta yığılıp kalacağım duygusu, evet. Ama sevgi? Hayır.
Rüyalar hep böyle değil midir? Görürken başka sıkıntı çekersiniz, anımsamaya çalıştığınızda başka sıkıntı… Hep bir zorlama, bin türlü muamma.
Arada bir, eskiden okuyup sevdiği kitapları yeniden karıştırdığı, hatta sonunu bildiği halde yeniden okuduğu bile oluyordu. Yepyeni bir kitaba başlamaktı ona yorucu gelen…
Memleketin geldiği halleri düşünmek, kendi geldiği halleri düşünmek kadar boğucuydu.
Gene de meyhanede tek başına içmek, evde tek başına içmekten iyiydi; yapayalnızlıktan kurtarıyordu insanı. Yoksa yapayalnızlığını dünya âleme ilan etmek mi oluyordu?
Memleketin geldiği halleri düşünmek , kendi geldiği halleri düşünmek kadar boğucuydu.
Rüya deliliği sürer, sürer ama ölüm anında, yastığa sarılır gibi sarılır insan günlük gerçeğe... Ve gerçek, rüyayı silmeye başlar...
Sayfa 134Kitabı okudu