Hele i’lânı zamanında şu mel’un harbin,
“Bize efkâr-ı umûmiyyesi lâzım Garb’ın;
O da Allah’ı bırakmakla olur” herzesini,
Halka îman gibi telkîn ile, dînin sesini
Susturan aptalın idrâkine bol bol tükürün! ..
Şiir için "gözyaşı" derler; onu bilmem, yalnız
Aczimin gözyaşıdır bence bütün eserlerim!
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem
Dili yok kalbimin, ondan çok şikâyetçiyim!