Safahat
Mehmet Akif ErsoyEn Eski Safahat Gönderileri
En Eski Safahat kitaplarını, en eski Safahat sözleri ve alıntılarını, en eski Safahat yazarlarını, en eski Safahat yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım !
Oku, şâyed sana bir hisli yürek lâzımsa;
Oku, zîrâ onu yazdım, iki söz yazdımsa.
Azim
İnsan o zaman etmelidir azmini teşdîd...
Ye’sin sonu yoktur, ona bir kerre düşersen
Hüsrâna düşersin, çıkamazsın ebediyyen !
Mahkûm olarak ye’se şu bîçâre peder de,
Evlâdını şâyed o karanlık gecelerde,
Vazgeçmiş olaydı aramaktan, ne bulurdu?
Elbet biri candan, biri cânandan olurdu!
Kazâ sürükleyedursun hayal olan gemiyi...
-Hayır, hayâli de yok gör ki şimdi meydanda-
Şu ben ne uğraşırım kaldığım bu ummanda?
Tutunduğum iki bîçâre tahta parçasıdır,
Nasıl bu dağ kesilen dalgalarla çarpışılır?
Döner döner çıkamam, ye's (ümitsizlik) içinde kıvranırım;
Mezara canlı giren bir zavallıyım sanırım!