Safahat 7 - Gölgeler
Mehmet Akif ErsoySafahat 7 - Gölgeler Sözleri ve Alıntıları
Safahat 7 - Gölgeler sözleri ve alıntılarını, Safahat 7 - Gölgeler kitap alıntılarını, Safahat 7 - Gölgeler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
" Gaza diyerek dindaş öldüren zavallı dindaşlar. "
Sayfa 23Kitabı okudu
“Allah’a dayandım!” diye sen çıkma yataktan...
Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan!
Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu;
Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu?
Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid:
Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid.
Âlemde “tevekkül” demek olsaydı “atâlet”,
Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet?
Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi;
Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
Allah'a dayan, sa'ye sarıl, hikmete ram ol..
Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol.
Hüsran
" Feryadımı artık boğarak , cesedini tuttum
Bin parça edip şiirime gömdüm de bıraktım.
Seller gibi vadiyi iniltim sarackken,
Hiç çağlamadan , gizli inen yaş gibi aktım. "
Sayfa 21Kitabı okudu
“Ümitsiz bir neslin arkasından ezanlar ağlasın.”
“Ey yolda kalan yolcusu,uzun hayat gecesinin!
Göklerde değil,yerde değil,sendedir kurtuluşun.”