Safahat 7 - Gölgeler
Mehmet Akif ErsoySafahat 7 - Gölgeler Sözleri ve Alıntıları
Safahat 7 - Gölgeler sözleri ve alıntılarını, Safahat 7 - Gölgeler kitap alıntılarını, Safahat 7 - Gölgeler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Görünmez âşinâ bir çehre olsun reh-güzârında,
Ne gurbettir çöken İslâm'a İslâm'ın diyârında?
Ölmüş dediğin rûhu alevlendiriver de,
Bir parça açılsın şu muhîtindeki perde.
Bir parça açılsın, diyorum, çünkü bunaldın!
Nevmîd olarak nûr-i ezelden donakaldın!
.
.
Birleşmesi kâbil mi ya tevhîd ile ye'sin?
Hâşâ! Bunun imkânı yok, elbette bilirsin.
Öyleyse neden boynunu bükmüş, duruyorsun?
Hiç merhametin yok mudur evlâdına olsun?
“Alçak dinsizliği iman derecesine yükselterek,Nedir,zaten perişan olan bireyleri,perişan etmek?”
Gezerken tavr-ı istilâ alıp meydanda bin münker,
Şu milyonlarca îman "nehye kalkışsam" demez, ürker.
..
Bu haybetten usandık biz, bu hüsran artık elversin!
İlahi! Nerde bir nefhan ki, donmuş hisler ürpersin,
Serilmiş sineler, kabusu silkip artık üstünden,
"Hayat elbet hakkımdır!" desin, dünya "Değil!" derken?
haybet: yokluk, yoksunluk
hüsran: yitim, acı
nefha: esinti
Hürriyeti aldık!" dediler, gaybe inandık;
"Eyvah, bu bâzîçede bizler yine yandık!"
Cem'iyyete bir fırka dedik, tefrika çıktı,
Sapasağlam iken milletin erkânını yıktı,
"Tûran ili" nâmiyle bir efsâne edindik;
"Efsâne, fakat, gâye!" deyip az mı didindik?
Kaç yurda vedâ etmedik artık bu uğurda?
Elverdi gidenler, acıyın eldeki yurda!