Safahat 7 - Gölgeler
Mehmet Akif ErsoySafahat 7 - Gölgeler Gönderileri
Safahat 7 - Gölgeler kitaplarını, Safahat 7 - Gölgeler sözleri ve alıntılarını, Safahat 7 - Gölgeler yazarlarını, Safahat 7 - Gölgeler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölen insan mıdır ondan kalacak şey eseri
Bir eşek güçlü mü ondan da nihayet semeri
Doğduk "yaşamak yok size!" derlerdi beşikten;
Dünyâyı mezarlık bilerek indik eşikten!
Ölmüş dediğin rûhu alevlendiriver de,
Bir parça açılsın şu muhîtindeki perde.
Bir parça açılsın, diyorum, çünkü bunaldın!
Nevmîd olarak nûr-i ezelden donakaldın!
.
.
Birleşmesi kâbil mi ya tevhîd ile ye'sin?
Hâşâ! Bunun imkânı yok, elbette bilirsin.
Öyleyse neden boynunu bükmüş, duruyorsun?
Hiç merhametin yok mudur evlâdına olsun?
Görünmez âşinâ bir çehre olsun reh-güzârında,
Ne gurbettir çöken İslâm'a İslâm'ın diyârında?
Gezerken tavr-ı istilâ alıp meydanda bin münker,
Şu milyonlarca îman "nehye kalkışsam" demez, ürker.
Nerde iyimserlik nerdee
Aslında dikkatle okunduğunda, Mehmet Âkif’in ilk şiirlerinden itibaren kötümser bir hava vardır. Şair, sadece okuyucularını iyimserliğe sevketmeye çalışmaz, adeta yazdıklarıyla kendi kötümserliğini de silmeye gayret eder. Bu onun kendisine verdiği bir görevdir. Bu son yıllarında ise, yukarıda belirtilen sebeplerle birleşince, eski kötümserlik iyimserliğin yerini almaya başlamıştır.
Kıssadan Hisse
Geçmişten adam hisse kaparmış... Ne masal şey!
Beş bin senelik kıssa yarım hisse mi verdi?
“Tarih”i “tekerrür” diye tarif ediyorlar;
Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi?
Secde
Şühûdundan cüdâdır, çok zamanlar var ki, îmanım;
Bu vahdet-zâra -gûyâ!- geldim ammâ bin peşimanım:
Sayfa 77 - Dergah Yayınları 1.Baskı 2007Kitabı okudu
Hicran
Nedir ma'nâsı bir kalbin ki, âfâkında sen yoksun,
Güneşler geçti, aylar geçti, artık gel ki, mihmânım,
Şühûdundan cüda îmanla yoktur kalmak imkânım.
Sayfa 76 - Dergah Yayınları 1.Baskı 2007Kitabı okudu