Şair Evlenmesi sözleri ve alıntılarını, Şair Evlenmesi kitap alıntılarını, Şair Evlenmesi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şair Müştak fakir bir gençtir. Biraz da saf, hafif bir adam olacaktır. Yüz görümlülüğü yerine iki beyitlik adice bir şiir vermeyi düşünür. O mısraları bestelenmiş olarak makamla kendi kendine okur, sevincinden sıçrayıp dans etmeye başlar. Gelini getirirler. Fakat bu isteyip beklediği asıl kızın ablasıdır. Sahnede fena bir karşılama olur; tabii ihtilaf çıkar. Yengesinin şikayetiyle nikahı kıyan imam, gürültüye karışan mahalle halkı eve gelirler. Herkes şairi haksız bulur, hatta azarlar. Ama kara gün dostu Hikmet, imamın yan cebine para koyunca vakanın akışı değişir. O nikah büyüğüne kıydı ama yaşça değil boyca büyüğüne. Yeni akla gelen bu “hakkaniyet” karşısında akan sular durur. Ve belli olur ki yaşlı, ak saçlı abla, Sakine, gidecek, kardeşi Kumru gelin gelecektir.
A.K: İstemeyüz!..
H.E: Neyi İstemiyorsunuz?
A.K: Ben ne bileyün? Mahalleli istemeyüz diyor, ben de öyle diyorun. Elbette adamların böyle demelerinde hakkı vardır.
H.E: Ey; mahallelinin neden hakkı var?
A.K: Hakkı olduğunu pek yavuz bilürün ama bak neden hakkı olduğunu bilmen...
H.E: Öyle ise bilmediğin şeye niye karışıyorsun?
A.K: Vay... Niye karışmam? Ben de bu mahallenin kalbur üstüne gelenlerinden değül müyüm?
Sayfa 44 - Yedinci sahne, Atak Köse ve Hikmet Efendi.