Bir tarafta Nefî, bir tarafta Mikâil Müşfik, bir tarafta Anadolu’nun kara gözlü, hilal bıyıklı evladı… Şairler meclisinde bir araya gelen şair gönüllü ruhlar…
Bir halüsinasyonlar serisi mi? Kurgulanmış roman karakterleri ile rüya ve kâbuslarını dış gerçekliğe taşıyan, hatıralarını karıştıran patolojik bir zihnin yanılsamaları mı? Hissikablelvuku yeteneğine sahip aşkın bir hissiyat mı? Hassas bir insan yüreğinin insanlık adına duyduğu ızdıraplar mı? Yoksa tarih boyunca binlerce kez tekrarlanan bir hakikat destesi mi?
Şair gönüllü insanları yok etmek mümkün müdür? Ne diyordu Koca Yunus: “Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil.” Elhak! Zulümler, katliamlar şair sözünü daha da çoğaltır, ebediyete taşır ve ölümsüz kılar.
Bu roman ruhsal dengenizi ciddi anlamda sarsacak. Ancak sadece içinde iyilik nüvesi taşıyan insanların yüreğinde olumlu yönde bir kıpırtıya yol açacak.
