Sana Mektuplar
Özdemir AsafEn Yeni Sana Mektuplar Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Sana Mektuplar sözleri ve alıntılarını, en yeni Sana Mektuplar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
... Bana: -İyi bir insan olmak için bütün manevî meziyetlere sahipti. Lâkin lüzumundan fazla sevdi ve biz bilemedik.- derler! Sonra işlerine dalıp belki bir daha hatırlanacağı zamana kadar unutur giderler. Halbuki Özdemir lüzumu kadar sevmeyi bilebilmek için yalnız ve bir tek sana ihtiyacı olduğuna kanî.
"Alın yazısı diye bir şey yok. Buna; inanmış olarak: HAYIR diyorum. Yalnız daimî olarak insanların alnına her gün, her an yazılagelmekte olan bir yazı var. Her yazılmış olana kader diyoruz. Halbuki herkes kaderi hayat yollarımızın bir yerinde bizi beklemekte olan sabit bir nokta gibi telâkki eder. İnsanları bekleyen mukadderat noktası yoktur. Zira hayat yolunda kendimizi yürür zannettiğimiz halde bunun aksi vuku bulmaktadır. Yürüyen kadere, ölüme ayaklarıyla giden mahlûklar değiliz. Biz durmaktayız. Yürüyen, hareket eden bizden başka her şeydir. Yürüyen, bize dolanan zamandır. Ve zamanın içinde de herşey vardır."
.... Bana: "İyi bir insan olmak için bütün manevî meziyetlere sahipti. Lâkin lüzumundan fazla sevdi. Fakat biz o zaman bilemedik" derler... Diyecekler!
Evet öyle derler! Ve gülüp işlerine dalarlar. Halbuki Özdemir lüzumu kadar sevmeyi bilebilmek için yalnız ve bir tek sana ihtiyacı olduğuna kani. Bu teyid tekzibe müncer olamaz (gerçek yadsınamaz). ....
Alın yazısı diye bir şey yok. Buna, inanmış olarak hayır diyorum. Yalnız: Daimî olarak insanların alnına yazılan bir yazı var. Daima, her gün, her an yazılmakta olan bir yazı. İşte, o, yazıldığı andan itibaren olanlara kader diyoruz. Yoksa Hayat Yollarımızın ucunda, ortasında, velhasıl herhangi bir yerinde sabit duran bir mukadderat noktası yok. İnsanları bekleyen ölüm değildir. Öyle olsaydı bütün ruhiyatçılar, filozoflar ölümden kaçmanın, ona rastlamamanın yollarını arar... Ruh var mı? Yok mu? Akıl nedir vesaire gibi işlerle uğraşmazlardı. Hayır bunlar hiç böyle değil...
.... İstiyorum ki annen, baban beni, istediğim gibi tanıyabilsinler... Yani olduğum gibi... İşte o gün bu günlerdir. Ben bu günler için doğduğuma kaniyim. İçlerinde hiç bir şüphe olmamalı. Ah beni tanısalar. Bunu o kadar istiyorum ki!...
Seni görmek, sesini işitmek, seninle oturup şundan bundan bahsetmek, konuşmak, gülüşmek için...
İtiraf etmelisin ki sen kendin bizzat süslendiğin zaman da güzel olduğunun farkındasın... Ve saçların dağınık, gözlerin mahmur uykudan uyandığın zaman da aynada (eğer hiç bakmamışsan ki imkânı yok) bir şöyle kendine bak. Ve o iki çeşit güzelliğin arasındaki incecik farkı bul. Munis ve vahşî güzellik.. İkisi de birbirinden hiç bir zaman aşağı kalmaz.