Önceki ciltlere göre görece zayıf kalan fakat yine de kendini keyifle okutan bir cilt.
Çizimlerde ve tempoda bana kalırsa diğer ciltlerden bir eksiği yok. Fakat bu ciltte şöyle bir durum var: kendi içinde birbirinden bağımsız öykülerden oluşuyor. Bunların birbiriyle ve diğer ciltlerle bir bağlantısı olmaması da ister istemez bir hayal kırıklığı oluşturuyor.
Fakat bu öyküler kesinlikle başarısız değil. Özellikle "ölüm" ve "kedi" temalı öyküler bence çok keyifliydi. Yani başarısız bir cilt denilemez, sadece önceki iki cildin ihtişamını ve etkileyiciliğini taşımıyor. "Ohaa ben ne okuyorum ya..." diye okuduğum Sandman'i, 3. cilde gelince "Hımm iyiymiş," diye okuyunca ister istemez bir hayal kırıklığı oluşuyor.
Yine de Sandman Sandman'dir, okumaya devam. :)
