"Birkaç hafta hemen hiçbir şey okumadı. Kasım sonlarına doğru bir gece William Faulkner'ın bir kitabını ( Ses ve Öfke) eline aldı, rastgele bir sayfa açtı ve bir cümlenin ortasında şu sözlerle karşılaştı: "... duyduğu nefret, tek bir şans uğruna her şeyi gözden çıkartacak ölçüde büyüyünceye kadar..."