Don Sandalio'nun Romanı çoğunluğun aptal olduğunu düşünen biri için bir özyaşam romanı. İçimizde taşıdığımız, kavga halinde olan benlik parçalarımızdan -belki de benliğimizin kendisi- biri Don Sandalio.
Don Sandalio ilahi bir görevmiş gibi, adeta bir seremoni edasıyla satranç oynayan, insanların arasında kaybettiği canlı yaşama satranç tahtasında hayat veren biri.
İçimizde filizlenen insanlardan kaçma isteğinin, aptallıklarına tahammülsüzlüğün, basitlikten tiksinmenin yegane sebebi Don Sandalio. Bu münzevi kişiliğin anlatıldığı kişiyse Felipe. Felipe tüm bu yalnızlık arzularına rağmen bizi insanlar arasında tutan, tüm aptallıklarına rağmen bizi bağlı kılan benlik parçamız.
Don Sandalio'yu Felipe'ye anlatan "asıl" kahraman ise evreni oluşturan elementleri bir arada tutan karanlık madde gibi benlik parçalarımızı bir arada tutan, onların aynı potada var olmasını sağlayan bir 'karanlık madde'.
Yazar, bir insanın ruhsal devinimlerini ve benliğinin parçalanışını daha iyi anlatabilmek için üç farklı insan ile somutlama yoluna girmiş. Sondeyişiyle ise okuyucuya yön gösterip onu tıpkı Robinson Cruose gibi kumda ayak izi bulması için ıssız bir adaya terk etmiş.
