Savaş ve Barış
Lev TolstoySavaş ve Barış Sözleri ve Alıntıları
Savaş ve Barış sözleri ve alıntılarını, Savaş ve Barış kitap alıntılarını, Savaş ve Barış en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Âşık oldum dostum. Daha önce yaşamıyormuşum."
Herkesten çok güldü. Belli ki acı çekiyor..
Şu halde hiçbir şey boş değildir, hiç bir şey de önemli değildir... Alt tarafı hepsi aynı kapıya çıkıyor. Öyleyse ben de o amansız gerçeğin pençesinden kurtulmaya çalışmalıyım ve hiçbir zaman onunla karşı karşıya gelmemeliyim.
İnsan bir saat acı çeker ama yüzyıl yaşar.
kalbim kaderime karşı ayaklanıyor
Sayfa 56Kitabı okuyor
Ne düşündüğünü her yerde açıkça söylemek hoş karşılanmaz, azizim...
Sayfa 15Kitabı okuyor
Hayatın nimetleri ne kadar haksız pay edilmiştir!
Biliyorsun ki benim için sensiz yaşamak, yaşamak değil. Seninle birlikte acı çekmek ise en büyük mutluluk!
Aşk, ölümün inkârıdır, aşk hayat demektir. Anlayabildiğim her şeyi aşk sayesinde anlıyorum. Her şey onda. Aşk, Tanrı demektir. Ölmek de aşkın ufacık bir parçası olan benim sonsuz ve büyük kaynağa geri dönmem demektir.
Biz sevdiklerimizi bize yaptıkları iyiliklerden çok bizim onlara yaptığımız iyiliklerden dolayı severiz.
Sayfa 64Kitabı okuyor
"İnsan böyle bir akşam keder duyabilir mi?"
Güzel kadınlarda hep böyledir ya; onun da bu kısa dudak, aralık ağız gibi küçük kusuru kendine özgü bir şeymiş, güzelliğinin esasıymış gibi geliyordu.
Sayfa 9Kitabı okuyor
Burada ne arıyorum? Hayattan ayrılacağım diye neden bu kadar ümitsizim? Demek hayat denen bu şeyde benim anlayamadığım bazı taraflar var!
Savaş ve Barış
Kendi kendine, "Evet ..." dedi. "İşte insan hemcinsine karşı, bizi sevenlere olduğu kadar bizden tiksinenlere karşı beslediği sevgi bu olmalı... Maria bunu bana anlatırdı da o zaman anlamazdım... İşte, hayatta anlamam gereken buydu ve bunun yüzündendir ki, şimdi hayatı terk edeceğim için acı duyuyorum... Ama hissediyorum ki, çok geç artık!"
Sayfa 335Kitabı okudu
Savaş ve Barış
Yağmur, hal diliyle onlara şöyle diyordu sanki: " Yeter artık yeter , mutsuz insanlar kendinize gelin... Ne yapıyorsunuz?" O zaman bu zavallı yaratıkların zihinlerinden bir şüphe geçiyor, bu savaşa devam edelim mi etmiyelim mi? " diye kendi kendilerine soruyorlardı
Sayfa 336Kitabı okudu