Ana kitabında bunu şöyle ifade etmiş: "Ne güzel gülüyorsun Andre! Oysa çok gülenlerin yüreğinde keskin bir acı saklıdır. Bu böyledir. En çok gülenin en içi, daima acı dolu.
“Yüreği hep sonsuzu, ölümsüzü ve mutlakı arardı ve bu nedenle hiç huzurlu olamazdı. Yüzünde hep bedeninin ağırlığı altında ezilen bir ruhun çektiği gizli acının ifadesi vardı.”
Artık yeni bir şeye başlamak ona göre değildi,hicbirsey istemeden ve hicbirseyden nefret etmeden,kimseye kötülük etmeden ve bunlarla yetinerek yaşaması gerekiyordu.
“Sana da oluyor mu?” dedi.
“Artık hiçbir şey olmayacakmış, iyi olan her şey geçmişte kalmış gibi geliyor mu?”
“Sıkıldığın değil ama üzüldüğün oluyor mu?”