... kendimi çorba taşıma işine verdim. Çorbayı döküp parmaklarımı havlamaya için kaygıyla aralarında ilerlerken, bana öyle geliyordu ki, elimdeki tabaklar bu iki sıra insanda uyandırmayı başardığım o azıcık umut, insanların kendi durumları için duydukları ve benim bir ölçüde sorumlu tarafı temsil ettiğim genel burukluk ve kınama içinde hemen yitip gidiyordu.
Savaşa Giriş, Italo Calvino (Sayfa 22)