Günaydın. Modern çağ böyle işte, her kararımızdan her davranışımızdan ötürü müthiş bir mesuliyet müthiş bir duygu yükü var üzerimizde. Bundandır ki Tanizaki şöyle sorar: "Kalp denen ufacık makine, insanın yükünü nasıl taşıyacak?" Sahi, ufacık kalbimize çok yüklenmiyor muyuz sevgili okur? Hafiflemeli. Var olun.
“Hayat ve ölüm bir gelir bir gider… Burada ölmek, öte âlemde doğmak demektir. Sadece yaşama önem verip deliler gibi mücadele etmenin anlamsız olduğunu biliyorum. Yoktan var olmakla varken yok olmak arasında bence hiçbir fark yok.”
Ne kadar kötü davranırsa o kadar büyük üstat olarak görülüyordu. Gitgide bu fikir saplantı haline gelmeye başlayınca, iş çığrından çıktı ve kendini artık kontrol edemez oldu.
O eşsiz yeteneği maalesef kendisine düşman kazandırmaktan başka bir işe yaramadı ve ne yazık ki kendi eliyle kendi değerini karanlıklara gömdü. Aslında ektiğini biçti ama yine de tabii üzücü bir olay...