Çocuk olmak ne güzel şey..Etrafı tarafından anlaşılan bir çocuk olmak daha da güzel..Fakir bir ailede büyüyen yaramaz bir çocuğun hikayesi Şeker Portakalı..Zeze yeni taşındıkları evdeki şeker portakalı ile arkadaş olduğu için de kitabın adı bu..5 yaşında kendi kendine okuma yazmayı ögrenmis ve okula yazdırılmış..Ögretmeni mutlu olsun diye çicek götüren, yiyeceğini arkadaşıyla bölüşen, iyi yürekli,zeki bir çocuk aslında..Hem yaptığı yaramazlıklarla okuyucuyu güldürüyor hem yaşadığı talihsizliklerle hüzne boğuyor..Büyüyünce papyonlu bir şair olmak istiyor ve işte büyüyüp bu kitabı yazıyor..Okurken kitabın sonunda aglayacağım aklıma gelmezdi..Ağlattı kerata..Sanki o hepimizin çocukluğu,tavsiye ederim..
