Selam Yaratana Gönderileri
Selam Yaratana kitaplarını, Selam Yaratana sözleri ve alıntılarını, Selam Yaratana yazarlarını, Selam Yaratana yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eugene Edine Pottier
ENTERNASYONAL
Uyan artık uykundan uyan
Uyan esirler dünyası
Zulme karşı hıncımız volkan
Kavgamız ölüm-dirim kavgası
Mazi ta kökünden silinsin
Biz başka alem isteriz
Ömer Hayyam
DAHA NE İSTERSİN
Doyacak kadar aşın varsa,
başını sokacak bir de damın,
insanoğluna kulluk etmiyorsan,
başkasının sırtından değilse geçimin,
tam, güneşli günler içindesin.
Yanez Menart
Okul sıralarında resim çizerken daha anladım:
"Dünyada herkes bir şey arar koşar ardından, terler, savaşır tatlı ekmek yüzünden hep."
Yaşama açılınca gözlerim, anlarken her neni
Engelleri ustaca atlamak istedim boyuna
Neylersin yuttum ağırlığımca acı nenler
Tatlı ekmek yüzünden hep.
Başlayınca yaşlanmaya, zamanla usul usul
Evime barkıma bağlandım, bağlandım karıma
Yuttum yutkunarak ne kadar çirkinlik varsa
Tatlı ekmek yüzünden hep.
Gömütümde kısa bir yazı yazılacak bir gün:
"Gömütte yatan, asla açgözlü, nankör değildi sıkıntıyla geçti yaşamı, görmedi iyi bir gün tatlı ekmek yüzünden hep."
Akşam Yalnızlığı
Ellerim üşüyor sevgilim
Ellerim hayli yorgun
Yorgun ve nasırlı ellerim
Her parmağımda emek verilmiş yılların izi var
Biri ben buradayım yaşadım diyebilmek
İkincisi soru sormak hayata
Üçüncüsü kavramak geçmişi geleceği
Dördüncüsü uyumlu ve acıyı dinlendiren
Beşincisi birleşir tutmak için sabırla bilgiyi
Altıncısı dokunuyor aşka dokunuyor sabaha
Tutuyor günleri sabırlı bir derviş edasıyla yedincisi
Ellerim sevgilim ellerim direniyor sekizinci parmakla
Günü geceye dokuyor sabahın aydınlık örtüsünü
Dokuzuncusu saklıyor iniltisini hüzün kuşlarının
Ellerim sevgilim ellerim kavuşunca birbirine
On parmak avuçlayınca yaşamayı sımsıkı
Yeniden yaratıyor dünyayı.
Berrin Taş
Hep başkaları için ev yaptık
Başkalarına yemek taşıdık
Bize hiç ev yapmadılar
Don diktik yosmalara
Ellerle yatsınlar diye
Bizimle hiç yatmadılar
Hep yabancı gibi yaşadık bu dünyada
Morglarda demirbaş olduk
Güneş yüzü görmeyen odalarda
Beşer onar uyuduk
Bir gün geldi uyanmayı unuttuk
Yaşadık mı yaşamadık mı bilmedik
Seçmen kütüklerinde adımız olmadı
Muhtarlar ikametgah vermedi bize
Bir tek iyi gün yüzü görmedik
Ardımızdan şiirler yazdı ozanlar
Analar ağıt yaktı
Hiçbirinizin haberi olmadı bizden
Bunlar da olmasaydı
Ayten Mutlu
Yirmi birinci asırda
Soma'da
Yokmuşlar gibi
Gözlerini yumdu zaman
Gözlerini yumdu insan
Azdan çoğa gittiler
Çoktan aza indiler
Çığlıklara sustu sonra tüneller
Geriye akşama karışan küller
Ve derin bir utanç kaldı
Suskunun kollarında uyuyan
İnsanlığa armağan
Timuçin Özyürekli
Kahrım ve depreşen yüreğim
Bilgim ve ufku delen gözlerim
İçimden dünyaya açılan pencere
Sonsuz denizlere koşan ırmak
Kanat damarlarımızı kudursun kanımız
Vur şaşmaz ölçüne sına mihenk taşında
Fısıltı gibi sokulan rüzgar
Sakallarımın arasında hışırtılar çıkararak
Karış durmadan uzun eylem günlerine
Çünkü yaşanarak öğrenilir hayata dair ne varsa
Yaşanarak öğrenilir
Hayat nasıl değiştirilir...
Hasan Hüseyin
Ben işçi çocuğuyum evladım
Demiryolu atölyesi işçilerinden emekli Şükrü'nün oğluyum
Ekmekle doydu karnım
Ekmekle avutuldum
Ekmekle korkutuldum
Sen sofraya havyar da koysan kuzu kızartması da önce ekmeğe varır elim
Çilemin adı benim ekmek kavgası
Hiçbir şey istemedim şu dünyada kendim için
Ne köşk ne araba ne para
Tükürmüşsem içine
Senin tapındığın o sıfatların
Satıyorsam emeğimi yok pahasına
Ben işçi çocuğuyum evladım benim davam başka dava
Enver Gökçe
Can yoktu ki sevdalara düşe,
Kurt yoktu ki kızıl kana üşe
Yoktum ki yol geçe
Yoktun ki haber ulaşa
Gül yoktu ki, dal yoktu ki...
Ve döne döne ateş
Döne döne madde
Gökler yarıla dürüle
Hasan İzzettin Dinamo
Şiir Olmaz
Neler çektik neler biz bu kulübede,
Şiir olmaz diye ne yazık,
Hiçbirini uzun zaman yazamadık.
Nasıl söz edebilirdi o soylu şiir
Böyle çarpuk çurpuk bir gecekondudan ?
Öbür yanda türlü soylu anlamsızlıkların,
Kadının, doğanın, gökyüzünün,
Lalenin, gülün, bülbülün
Güzellikleri boyverirken şiirin aynasında ahım
Nazım Hikmet
Demir kömür ve şeker
Ve kırmızı bakır
Ve mensucat
Ve sevda ve zulüm ve hayat
Ve bilcümle sanayi kollarının
Ve gökyüzü ve sahra ve mavi okyanus
Ve kederli nehir yollarının
Sürülmüş toprağın ve şehirlerin bahtı
Bir şafak vakti, karanlığın kenarından
Onlar ağır ellerini toprağa basıp doğruldukları zaman
En alim aynalara en renkli şekilleri aksettiren onlardır.
Asırda onlar yendi, onlar yenildi.
Çok sözler edildi onlar için;
'Zincirlerinden başka kaybedecek şeyleri yoktur.'
Ekmek Arası Umut
ben gördüm
siz de gördünüz mü
yarı aydınlık sabahlarda
saçlarında tel tel yıldızlarla yürüyen
işçi kızların
vardiyalarına
ekmekarası umut taşıdıklarını
güle oynaya
ben gördüm
ya siz.
Sayfa 205 - Evrensel Yayınevi
Türkü Söyleyen Adam
Bir uzun hava yarıştır telgraf telleriyle
rayların mekiğiyle bir ağıt doku.
Bizden önce ulaşsın sesin Narlı'ya
kuşun kanadından sırma çeksin
dağın üstünde tutsun akşam güneşini
...
ve herkesin kasketine
bir bal arısı iliştirsin.
Dilsiz cerenlere dil veren sesin.
Sayfa 296 - Evrensel Yayınevi