Annesi: "Haydi uyan güzel kızım" dedi. Leyla isteyerek gözlerini açtı. Aydınlık bir odadaydı.Beyaz uzun başörtüsü takmış bir kadın yanında oturmuş başını okşuyordu. Annesi değildi. Beyaz tenli,yeşil gözlü, annesi kadar olmasa da güzel bir kadındı. Leyla şaşkındı, hala rüyasının etkisindeydi. "Anne" dedi. Yaşlı kadın; "Buradayım kızım" diye cevapladı. "Allah'a şükürler olsun uyandı" dedi yanındaki adama. Leyla bakışlarını ayakta duran adama çevirdi. Arkadan yansıyan güneş ışığı nedeniyle adamın yüzünü seçemiyordu. Fakat geniş omuzları ve koyu renk saçı belli oluyordu. Genç adam biraz daha yaklaştı; "Aramıza hoşgeldin"dedi. Leyla işte o zaman adamın tıpkı yaşlı kadınınkine benzeyen gözlerini, uzun ve gür kirpiklerini gördü. Hala bir rüya görüyorsa, bu adam erkek bir melek olmalıydı. Hayır, melek olmayacak kadar sertti bakışları. Her kim ise hayatında gördüğü en sert bakışlı ama en güzel erkekti. Adam sanki düşüncelerini anlamıştı. Bakışları yumuşamış,yüzüne hafif bir tebessüm yayılmıştı. Beyaz dişlerini, çenesindeki çukuru böylelikle fark etti Leyla.

Yazar: