"Söyle." dedim, sakin bir ses tonuyla. Sonuçta Havin'di bu, ondan ne geleceği hiç belli olmazdı. "Bazen... Böyle... Hani çok yakın oluyoruz ya birbirimize..." doğru kelimeleri seçmekte zorlanıyormuş gibi. "He." diye bir sey çıktı ağzımdan. O an sadece konuşmasını istiyordum. "Ben... Çok heyecanlanıyorum, kalbim duracak gibi atıyor. Sence normal mi? Bir hastalığım yoktur öyle değil mi?"
Sayfa 189