Aslı olduk, Kerem olduk, sıtma olduk, verem olduk!
Yıllardır ve yıllardır, onlar yediler biz baktık.
Onlar dediler, biz dinledik! Onlar yaşadı, biz inledik.
İstanbul’u, Ankara’yı hiç sevmiyorum.
Bıkmışım, yılmışım, usanmışım…
Akseki’ye döneceğim, çekileceğim.
Yunus gibi, dağlar ile taşlar ile” baş başa kalmak istiyorum.
Hatta Akseki bile büyük benim için. Daha küçük, daha ıssız, daha sessiz bir yer.
Apartman da olsa, her türlü konfora da haiz bulunsa, o buğday silosu gibi evlerden, binalardan nefret ediyorum…
Betondan nefretim, XX.asırdan nefretimden daha fazladır!