Fakat hiç ağlamıyordu. Ağlamak uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda arta kalan son kuvvetin bir feryadıdır.Ağlayamadığımız zamanlar bizde o gücün de yok,kalmadığı vakitlerdir ki,onun yerine geçen etkili sessizlik,en şiddetli acı gözyaşlarından daha yakıcıdır.
Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları